include("pappie.php") ?>
Matthew Ward - 2 april 2014
Met liefdevolle groeten van alle zielen op dit station, dit is Matthew. Zoals in de laatste boodschap zal ik voor mezelf spreken, over die boodschap. Door uit te leggen waarom die werd doorgezonden, best een aanzienlijke tijd nadat het vliegtuig werd vermist, kan ik de indruk hebben gegeven dat ik alleen Ashtar vroeg om jullie hierover te vertellen, en dat is het geval niet - die vraag werd gesteld door alle zielen hier, waar slechts de hoge vibraties van waarheid kunnen worden geregistreerd en telepathisch worden doorgezonden. Hoe zouden we wensen dat de gekwelde families konden weten dat hun geliefden levend en wel waren in een wereld die op enkele manieren lijkt op die van jullie, en veel beter in andere! Als jullie wisten dat iemand van die droevige mensen, en mededelen wat Ashtar zei over alles dat gedaan werd om het leven plezierig en prettig te maken in die wereld, dat dit hen een mate van comfort kon geven. Het zou de rouw voor hun verlies niet beëindigen, maar het zou wel het visioen van hun geliefde mensen die in ijzig water stierven beëindigen en de speculatie dat de bemanning of enkele passagiers het vliegtuig kaapten. Wat betreft hun feitelijke verblijfplaatsen, verschillen enkele informaties uit bronnen die niet van de planeet zijn, zeer van die van Ashtar, inclusief een boodschap aan hem die diverse lezers naar mijn moeder zonden. De strekking van hun vragen is: Welke Ashtar kunnen wij geloven? Mijn moeder vroeg hem hoe ze moest antwoorden en op zijn vraag zei hij, en we sluiten hierbij in wat hij haar vertelde: Suzy, het is niet jouw verantwoordelijkheid om de twee versies te verzoenen, zoals sommige mensen jou vragen te doen. De informatie die ik jou gaf en die jij duidelijk ontving is wat er gebeurde – dat zijn de feiten van ons eerste moment van de redding door wat er was gedaan om de mensen aan boord van het toestel te verwelkomen en om te zorgen voor alles dat zij nodig hadden in die wereld. Ik wil de ontvanger van die andere boodschap niet in diskrediet brengen maar die boodschap is NIET van mij. Ik begrijp dat zij denkt dat het wel zo was, maar enige andere bronnen maakten die valse claim en schreven die aan mij toe. Dit is een tijd waarin waarheden naar voren komen en wat ik jou vertelde is de waarheid. Ashtar besprak met ons ook andere reacties over die informatie en we weten dat de schrijvers niet alleen staan in het zich afvragen van die aspecten van de redding en verplaatsing. We hebben dezelfde kennis als hij en konden ons richten op alle zaken die gevraagd werden; maar, hij wil wel op twee vragen antwoord geven die hij vroeg aan mijn moeder om ze eerst uit te typen en wij zijn blij om aan zijn vraag te voldoen om dan de rest te beantwoorden. Als de zielencontracten van de mensen op het vliegtuig niet die verplaatsing naar een andere wereld inhielden, zoals Ashtar zei, waarom besloot hij dan om sommige van zijn team dan te autoriseren om “erin te stappen” en dat te doen? Ashtar zei: “Geen van de zielencontracten van bemanning en passagiers hielden zo’n avontuur in, maar ook hield geen ervan voor die tijd, de dood in.” Hoe is dit dan mogelijk? Hoe kan iemand iets ervaren dat niet eens in hun contract staat? En dit is geen kleine afwijking maar een grote, enorme afwijking van het zielencontract. Niet alleen voor 1 mens maar voor 239 mensen. En ook verstorend is het contract van andere mensen met wie zij overeenkomsten hadden (zoals verwanten). Ook, waarom kwamen de zielengidsen van al die mensen niet in de eerste plaats tussenbeide om dit gebeuren te voorkomen, als dit niet het zielencontract was? Ik vind dit heel verstorend omdat dit inhoudt dat universele wetten hier werden gebroken. Dit is Ashtar. In mijn eerste boodschap sprak ik over wat ik dacht dat het meest interessante en belangrijke voor jullie was – details over die redding en de gastvrije ontvangst en huisvesting die aan de mensen van het vliegtuig werden gegeven. Nu zie ik dat ik nog andere informatie kon hebben gegeven en ik verwelkom deze gelegenheid om toe te voegen aan wat ik eerder zei. Ten eerste, met betrekking tot mijn verklaring: In dergelijke gevallen zijn wij geautoriseerd om erin te stappen.” Ik had geen aandeel in dat besluit van autorisatie. Het is nooit het recht van enige buitenaardse om te beslissen wat te doen in een nood situatie, waar een tussenbeide komst het leven van een bewoner van de Aarde of van een andere planeet kan redden. In dergelijke situaties is het altijd het oorspronkelijke of veranderde zielencontract dat regeert wat er moet worden gedaan omdat alleen de ziel weet welke ervaring haar evolutie bevordert. Als het zielencontract geen dood inhoudt in een dodelijke situatie die er is, is het vaststaand (in kannen en kruiken) dat autorisatie kan worden gegeven om het leven van die mens te redden. Als iemand in zo’n soort situatie een contract heeft die dan de dood inhoudt en de ziel wil dat het stoffelijke leven verdergaat, vraagt zij om die voorziening te veranderen. Het verzoek wordt besproken op zielenniveau met alle hoofdpersonen die betrokken zijn in de voor de geboorte overeenkomst en welken het leven delen. Als een van hen er niet mee eens is, met het veranderen van het contract zoals de verzoekende ziel wil – en op dat niveau wordt alles gedaan op basis van liefde – en wij weten daar nooit wat vanaf. Als er een unanieme overeenkomst is, wordt het besluit door gezonden met een specifieke frequentie naar een centraal universeel bureau en die verwittigt de bemanning(ET) wier toestel assistentie vermogen heeft en het meest dichtbij het gebied van de nood is en zij handelen onmiddellijk. Al die procedures gebeuren binnen enkele seconden in jullie idee van tijd. Het is buitengewoon zelden dat noch de redding en de verplaatsing noch de dood op een tijd deel is van enig contract als er zo’n grote hoeveelheid mensen in dezelfde situatie ergens in dit universum is, maar dat was het geval van de mensen op dat Maleisische vliegtuig. In mijn belevenis is dit niet alleen zelden, maar het is uniek. Toen de problemen van het vliegtuig zich ontwikkelden als vallende dominostenen en alle systemen weg vaagden die nodig waren om het vliegtuig onder controle te houden, wisten bemanning en passagiers dat hun kansen op overleven weinig of niets waren. Op zielenniveau wisten ze dat zij een keus hadden: dood als het toestel crashte – en dat zou dan zonder tussenkomst gebeuren – of leven op een andere planeet. Op dat niveau was de unanieme keuze leven, de stappen om hun contracten te veranderen, volgden overeenkomstig en alle hoofdpersonen stemden er mee in. Die informatie werd naar het bureau gezonden en de autorisatie om de redding te ondernemen werd aan de bemanning gegeven wier toestel dit kon hanteren. Als iemand in dat vliegtuig op zielenniveau had besloten om te sterven in plaats van naar een andere planeet te gaan, zou door natuurlijke oorzaak de dood hebben plaats gehad op die plek en de persoon zou naar het Nirvana zijn overgebracht. Ik weet niet of : “zielen gidsen… om dit gebeuren te voorkomen,” betekent het voorkomen van de problemen van het vliegtuig of het voorkomen van de redding en verplaatsing. Niets dat stoffelijke wezens konden hebben gedaan zou het eerste hebben kunnen voorkomen en allen aan boord van het vliegtuig wilden het laatste. Niets doen was voor hen dan een breuk in universele wetten – in tegendeel, het was juist het eren van de universele wet dat besluiten op zielenniveau voorrang hebben boven alle andere beschouwingen. (tegen)Matthew, ik hoop dat dit twijfels verstrooit over dat waarom wij “erin stapten”, en ik dank je voor het beantwoorden van alle andere vragen. Dank jou Ashtar. Voordat ik spreek voor alle zielen hier zal ik me richten op de vraagtekens van lezers over hoe, vanuit mijn station in het tijdloze continuüm, ik kon bepalen hoeveel lineaire tijd was verstreken tussen de verdwijning van het vliegtuig en mijn moeders vraag daarover. Haar vraag hield in “drie dagen geleden” maar zelfs al was dat niet zo, de tijd zat in haar gedachten en dat zou de bron van mijn besef zijn geweest. De volgende vragen werden geselecteerd want de antwoorden erop zullen het meeste inzicht geven in dat incident en in sommige gevallen, kan die ook op andere situaties worden toegepast. Vraag: Ashtar zei dat noch sterven noch het worden getransporteerd naar een andere planeet in de zielencontracten van de passagiers zat. Ik was onder de indruk dat NIETS kon gebeuren wat niet in onze zielencontracten stond. Waarom werden de mensen in het vliegtuig niet overgebracht naar een ruimtetoestel en terug naar de Aarde gebracht? Een overbrenging midden in de lucht op een hoogte om in te “ademhalen” kon geen overleven hebben gegarandeerd van iedereen in het toestel. Net zo belangrijk, hebben de druksystemen speciale adem apparaten nodig voor lichamen die uit een lagere dichtheid bestaan, dan die (druksystemen) van de bemanning en het toestel was niet uitgerust met voldoende apparaten voor iedereen aan boord van het vliegtuig. Bemanningen(ET) in jullie hemelen gebruiken hun technologie op de vele wijzen die wij hebben opgenoemd in talloze boodschappen; bij gelegenheid zijn ze geautoriseerd om mensen te redden in ernstige omstandigheden maar dat is niet de eerste bedoeling van hun aanwezigheid. En, zoals Ashtar zei, de noodzaak om zoveel mensen te huisvesten van een zelfde noodsituatie - in dit geval 239 mensen – is een buitengewone zeldzaamheid. Natuurlijk ben ik blij dat de mensen in de Maleisische airliner veilig zijn, maar ik begrijp niet waarom hen die buitengewone hulp werd gegeven en dat zoveel anderen worden losgelaten om om te komen in vliegtuig crashes. Komt dat omdat ze in hun zielencontract op die manier moeten sterven? Vraag Matthew alsjeblieft om Ashtar te vragen om wat onderdelen van het vliegtuig neer te zetten waar die gevonden kunnen worden zodat de gebroken families een slot kunnen maken. Waarom gebruikten de ET’s niet hun technologie die op een hoog niveau ligt om het vliegtuig te repareren terwijl die nog in de lucht was in plaats van die mee te nemen naar een of andere planeet? Ik vroeg me af of de mensen in het vliegtuig enige herinnering zouden hebben van hun leven op Aarde toen ze verplaatst werden naar die andere planeet. Kan Ashtar de naam van de galaxy geven en de planeet waar deze mensen naar toe gebracht werden? Waarom werden de mensen uit het vliegtuig niet naar de Holle (Binnenste) Aarde gebracht zodat ze terug konden komen naar de oppervlakte om te worden herenigd met hun families? Konden de mensen op die vlucht niet worden gedématerialiseerd en later ergens veilig op Aarde weer worden gematerialiseerd? Ashtar zei dat ze het vliegtuig naar een hogere dimensie meenamen. Betekent dat dat die mensen aan boord Vlucht 370 zijn opgestegen naar een hogere dimensie, zeg misschien naar 5D? Waarom werd het vliegtuig niet op de maan gezet en werd er voor de mensen gezorgd totdat zij hier terug konden worden gebracht? Ashtar zei dat anderen gered werden en naar die planeet werden gebracht. Wie zijn dezen en waarom moesten die worden gered? Wat voor soort planeet is dit? Is het een 4 of 5D planeet en hoe is het mogelijk voor die mensen om zo snel op te klimmen uit een 3D leven en dan op een hoger plan te leven terwijl de rest van ons. allen lichtwerkers, moeten verdragen en wachten, en wachten en nog meer wachten? We horen altijd dat de Bron in alle dingen is en overal is, en dat er geen plek is waar Hij niet is en dat Hij in totale controle van alles is. Hij doet wonderen elke dag. Hoe is het in dit geval, als het niemand in het vliegtuig zijn tijd was om te sterven, hij kon gewoon onmiddellijk hebben “gefixt” wat er fout was met het vliegtuig en zou het geland hebben zoals dat normaal zou zijn gebeurd? Dit is God die zegt: Ik ben blij dit te doen. Mijn lieve kind – al mijn dierbare kinderen – een lange, lange tijd geleden bracht ik ons universum in beweging en ik maakte enkele wetten om die soepel in beweging te houden. Sedert die tijd ben ik getrouw gebleven aan de wet van de Schepper dat ieders vrije wil moet worden gehonoreerd, en het maakt niet uit hoe ze die wilden gebruiken – dus zie je, ik ben niet “in totale controle van alles”. En ik droeg de taak van “wonderen” die gebeuren over aan als die moeten gebeuren. Ziljoenen (tig) van mijn afgezanten – jullie noemen hen engelen of spirit gidsen of goede ET’s – doen een goede taak ervan, dus blijf ik hen uit de weg en ga om met dingen zoals het vasthouden van hemelse lichamen in hun orbit en om het universum in balans te houden. Ik huil ook met al mijn kinderen mee die huilen, ik voel de vreugde van iedereen die blij is en ik bestrooi iedere ziel in onze grote familie eeuwig met onvoorwaardelijke liefde. Wij zitten hier allemaal samen voor de eeuwigheid in, weet je – laten we het doen terwijl we van elkaar houden. Dank u God. Waarom het vliegtuig niet neergezet ergens op een akker bij een bestemming in een beschaafd gebied met voedsel en water (en mensen om hen te redden)die klaarstaan?? Wij lichtwerkers houden de bedroefde families in onze meditaties, maar dat is niet genoeg. Ik herinner me boodschappen van Matthew waar hij praat over hoe gedachten en gevoelens, zoals ongerustheid, verdriet, eenzaamheid en zo meer, lagere vibraties uitstralen (uitstoten). Maar wat als dit mijn gevoelens zijn over de staat van zaken plus mijn schuldgevoel dat ik weet wat er gebeurde met dat vliegtuig met allen aan boord en hun families dat niet weten? Weet je ook of er een stoffelijk overblijfsel is van het vliegtuig dat kan worden gevonden? Matthew heeft gezegd dat ET’s praten met onze wereldleiders. Als die zich uitspreken over (de redding) zullen mensen zien dat ze hier zijn om ons te helpen. Dat zal massa landingen waar we al zo lang op wachten bespoedigen. Als die planeet zijn eigen spirit wereld heeft, zullen de mensen dan daar naar toe gaan als ze sterven of kunnen ze ook naar het Nirvana gaan en worden herenigd met hun geliefden? Ik vraag me af welke lessen dit lucht incident aan de wereld heeft gegeven, naast de vragen waar we allemaal mee zitten. Ik weet wat het is om familie en nabije vrienden te verliezen en ik spreek met empathie, geen ongevoeligheid over gevoelens van de mensen wier leven het meest beïnvloed worden door de verdwijning van het vliegtuig. Ik begrijp niet waarom dit zoveel wereldse belangstelling heeft gekregen dan iets dat gebeurd is sedert 11 september 2001. Ieder dag in die 12 en een halfjaar sedert die tragedie, zijn duizenden gestorven door honger of ziektes veroorzaak door afschuwelijke levens condities. Al die mensen waren kostbaar. Ook voor hun families, dus waarom hebben ze daar niet meer aandacht aan geschonken? Wat voor soort wereld geeft het zoeken naar stukken van een vliegtuig zoveel meer belangstelling dan iets te doen voor condities die ieder jaar zoveel miljoenen levens kosten? Wanneer zal er genoeg zorg zijn voor die pijnlijke en nodeloze doden om die te voorkomen? Ik hoop dat je op mijn vragen wilt antwoorden maar ik begrijp het als je dat niet kunt. Met volle harten delen wij de gevoelens van de schrijver, maar het eerlijk en voldoening gevendbeantwoorden van de vragen, is niet gemakkelijk. Het is zonder oordeel dat wij zeggen, meer dan de families bewijs en een slot te geven voor deze traumatische situatie, die weergaloze zoektocht naar vliegtuigdelen is symbolisch voor jullie gemeenschap om de schuld te kunnen geven zodat rechtszaken kunnen plaatsvinden, en er zijn dus een paar honderd mensen om mee om te gaan. De overlevenden van mensen die ieder jaar sterven door verhongering en door ziektes, veroorzaakt door jammerlijke levenscondities, hebben geen wettelijke of medische voorspraak en zij lopen op tot vele miljoenen. Het is geen apathie maar een soort van hulpeloosheid om zo’n massale situatie te veranderen die de wortel is van zijn voortduren. Geleidelijk is dit zicht aan het veranderen. Duizenden wijden hun leven toe om op de plaats zelf de vreselijke condities te verlichten, anderen spreken luider over de toestand van de vele miljoenen, velen doneren geld om inspanningen te financieren van degenen die voorzien in medische zorg, schoon water, voedsel en elementaire huisvesting. Dat zo’n formidabele taak niet snel kan worden klaargespeeld biedt een tweeledige gelegenheid: Zielen in die wanhopige omstandigheden ervaren wat zij kozen om hun derde dichtheid karmische lessen te voltooien en evolueren spiritueel en bewust, en jullie gemeenschap kan zich als EEN verenigen om de levens van degenen die lijden omhoog te heffen. Jullie standvastigheid in het licht steunt vanaf beneden de beweging naar die vereniging, en licht dat naar de Aarde gestraald wordt vanuit andere beschavingen helpt bij jullie ondernemingen om jullie wereld te transformeren. Denk aan de schoonvegende veranderingen die jullie al gedaan hebben in de laatste paar jaren! Verandering komt veel langzamer in bepaalde gebieden dan in andere, en de opheffing van de levens van vele miljoenen – miljarden – is de grootste van die ondernemingen. Maar dit zal gedaan worden omdat lichtwerkers op Aarde en de talloze anderen die van buiten de planeet helpen niet zullen ophouden totdat alle zielen in jullie wereld de overvloed van Gods geschenken delen. LIEFDE en VREDE Suzanne Ward Er zijn twee boeken van Suzy Ward in het Nederlands verschenen, "Matthew, vertel me over de hemel" en "Matthews openbaring voor een nieuw tijdperk". Wij hebben deze boeken zelf gelezen en we raden ze je van harte aan! Het eerste boek is o.a. te bestellen op Bol.com. Het tweede boek is daar niet meer te verkrijgen, maar wellicht is hij nog bij andere boekhandels of in de bibliotheek te vinden. Alle Engelse boeken zijn via Suzy Ward's website te bestellen.
Donaties voor ons vertalersteam zijn welkom en worden zeer gewaardeerd hebben we verwerkt in een nieuwe site: include("voetnoot.php") ?> |