|
Home >
>
Steve Beckow, Hour With An Angel, met Grener, 30 januari 2012
|
Steve Beckow, Hour With An Angel, met Grener, 30 januari 2012
Ellen heeft zichzelf voorbij gestreefd door deze transcripite naar ons te zenden in nauwelijks de tijd van de opname. Ik post dit zonder dit getest te hebben. Ik zal het morgen testen voordat dit de dagelijkse samenvatting in gaat.
In deze transcriptie spreekt Grener over zijn bereidheid om een groep van 20 aardlingen aan boord te nemen van zijn moederschip, de Neptune, voor een tiendaagse reis naar de sterren – en weer terug!
Als dit niet gebeurt dan kun je mijn mail naar de Himalaya sturen, als het wel gebeurt dan zullen we alles onthullen. De regeringen van de wereld hebben hun kans gehad en nu is het onze beurt om deze zaak verder te drijven.
Een Uur met een Engel op 30 januari 2012, met Grener van Ashira, President van de Inter Galactische Raad.
Graham Dewyea: Hallo en welkom bij Een Uur met een Engel, een wekelijks radioprogramma met Linda Dillon, het kanaal voor de Raad van Liefde, en met Steve Beckow uitgever van het 2012 Scenario, die vragen zal stellen. Vanavond hebben we een speciale gast Grener van Ashira van de Neptune, de president van de Intergalactische Raad. Zo, hiermee geef ik het aan jou door Steve.
Steve Beckow: Dank je zeer Graham, en goedenavond Grener.
Grener: Goedenavond en dank je voor deze verrassende en heerlijke uitnodiging om tegen de mensen van de wereld te spreken.
SB: Dank u dat u bent gekomen. En mijnheer, hoe richt ik me tot u? Omdat u de president bent van de Intergalactische Raad en het lijkt me wat vreemd om u alleen maar Grener te noemen. Hoe richt ik me tot u?
G: Ik vind het fijn als je me Grener noemt.
SB: All right.
G: Ik zou het fijn vinden als jullie allemaal me Grener zouden noemen.
SB: Okay.
G: Ja, ik ben president van de Intergalactische Raad en dat is een eer voor me en een titel voor de lopende tijd. Maar we weten dat deze dingen komen en gaan. Maar ik zal altijd Grener zijn. Voordat ik president werd van deze Intergalactische Raad was ik commandant in Chief van de Verengde Krachten van de Buitenste Galaxies, waar je over kunt denken als sterrenvloten. En nog steeds noemen mensen me Grener. Dus ik voel me geëerd als jullie dat ook zo doen.
SB: All right, sir. En als u van Neptunus bent, maar Neptunus in onze dimensie schijnt geen leven te kunnen hebben, zover als ik me bewust ben. Vanuit welke dimensie spreekt u tegen ons?
G: Ik spreek tegen je – laat me zeggen dat ik jullie ontmoet in de vijfde dimensie en de zevende dimensie. Ik ben van de elfde dimensie en de twaalfde dimensie(s) . Nu, lang geleden, lang, lang geleden, was er een vorm van leven op Neptunus en dat is voor altijd een van mijn favoriete plaatsen geweest. Maar het is ook een referentie naar de naam van mijn schip, het schip waar ik nu op woon en al een heel lange tijd op heb gewoond, en ook dat is de Neptune genoemd.
Vaak is het dat jullie ons, velen van ons, als jullie sterrenbroeders en zusters gaan kennen en ook andere leden van de Raad van de Intergalactische manier, dat jullie weten dat wij genoemd worden bij de naam van ons schip, omdat dit thuis is geweest. Dus, ja, we kunnen interdimensionaal reizen, dat is geen probleem. En dat is precies wat we feitelijk gedaan hebben, naar de Aarde reizen. Dus, hier zijn we dan.
SB: Nou, dank u, sir. Ben ik juist om aan te nemen dat u gevraagd hebt om tegen onze luisteraars te zeggen vanavond, dat u iets hebt wat u met hen wilt bespreken?
G: Ik wil dat ze meer bewust beginnen te begrijpen wat er gebeurt in het groter plaatje. En ja, ik heb ook een boodschap voor jullie luisteraars. Zou het prettig voor jullie zijn als ik eerst begin met een kleine uitleg over de Intergalactische Raad? Omdat ik niet denk dat dit iets is waar al jullie luisteraars en lezers bekend mee zijn.
SB: Alstublieft doe dat, sir.
G: Ik zal het doen omdat er veel parallellen zijn van deze situatie met dat wat nu op Aarde plaats vindt. Tien duizenden jaren geleden, velen van jullie herinneren zich dat er intergalactische oorlogen waren. En als je je dat niet herinnert dat is dat een geschenk, want het is niets waar je met plezier aan terug denkt. Het was een tijd van grote verwoesting, van vernietiging, een tijd waarin velen uit situaties en paradigma’s die zo overheersend werden op jullie planeet Aarde, van Gaia, wijd verbreid verspreid werden door veel universums. De oorlogen namen hun tol. En veel planeten met natuurlijk alles erop, werden vernietigd. En er was veel wanorde en haat, intolerantie. En er was waar je aan kunt denken als genocide, die plaats vond.
En zo werd de eerste Intergalactische Raad geformeerd. En ik zeg er bij dat is de vorm waarop jullie Verenigde Naties daarna en zelfs jullie eerdere Verbond van Naties werd gemodelleerd. Want dit is geen nieuw concept, weet je. Een lange tijd, zeg maar duizenden jaren, hadden de wonden van de oorlog tijd nodig om te helen. Maar het vechten stopte en de moordpartijen stopten. Het bloed verspillen stopte. En dus wat er plaats vond was een bouwen van tolerantie en begrip tussen de mensen van verschillende galaxies – in enkele gevallen zelfs van verschillende universums.
En toen, wat er begon als zuivere tolerantie werd waardering, interculturele waardering. We ontwikkelden manieren om verschillen op te lossen en om diversiteiten te waarderen zonder toevlucht te nemen tot geweld. Dat was het voornaamste doel, in wat wij de vroege jaren noemden, het was zodat oorlog en geweld tegen elkaar zou stoppen.
En het groeide en floreerde. En ja, hiervoor hebben we zeer veel te danken aan onze geliefde Aartsengel Michaël, want hij was zeer belangrijk bij het ons helpen in veel zaken van deze onderneming.
(Het volgende werd weggestreept maar ik zet het er wel bij. vertaler)
[ De intergalactische raadsgroep …(er klonk geblaf… ik moet voor die hond zorgen…
SB: Neem uw tijd. Een deur werd gesloten….
G: Ik denk niet dat die hond van Sirius komt. Ik moet kort zijn. ] ( Sirius is de “Dog-star”…)
G: Wat er gebeurde met onze Intergalactische Raad is dat die een vorm van wederkerigheid kreeg, van begrip, van samenwerking, van handel, van uitwisseling, van wetenschap, van medicijnen(artsenij), van healing. En we kwamen zo ver om onze verschillen te eren en te respecteren. We groeiden, net zo als iedereen op Aarde aan het groeien en veranderen is.
Nu, 13 van jullie jaren geleden, werd Aarde uitgenodigd om haar plaats aan de tafel in te nemen, om hun plaats in een volledig lidmaatschap met de Intergalactische Raad in te nemen. En dat markeerde het komen van ‘de eeuw van Aarde’. En wat er in die tijd gebeurde is dat we tussen jullie zochten wat politieke leiders zijn. Aankondigingen werden gegeven, uitnodigingen werden uitgebracht. Maar zij die de uitnodiging accepteerden en het voornaamste wezen die aan deze tafel zit met ons, als vertegenwoordiger van Aarde en als hoofd van onze delegatie, is Wakanatake. [Wakan Tanka? Opmerking: Wakan Tanka is Lakhota voor de Grote Geest van Groot Mysterie.]… en dit is een zeer oud wezen – en merk op dat ik niet zeg ‘spirit’ – want hij is het wezen dat diegenen geleid heeft die het raadsvuur van Gaia geleid hebben.
En tijdens die tijd van inwijding en het verwelkomen van jullie planeet tot deze Intergalactische Raad, was er ook een verschuiving van degene die dit raadsvuur van Gaia leidt, want altijd zijn die oude Aardewezens er geweest. Nu, dat is niet zo, want sommigen van hen zijn bij ons gekomen en sommigen van onze sterrenwezens – jullie sterrenbroeders en zusters – leiden nu en bewaken nu die levensvlam, dat raadsvuur, het hart van Gaia. Dus vond er heel veel overgang plaats.
Nu, we willen geen indruk geven dat dit allemaal op een spiritueel niveau gedaan werd. Lidmaatschap in deze Raad moet gezien en geaccepteerd worden als een eer, maar ook als een werkelijke verantwoordelijkheid.
Er waren geen politieke- waar je over kunt denken als politieke –leiders op die dag die werden voorbereid om naar voren te stappen, om het lidmaatschap aan te kondigen, waar je van kunt denken als Disclosure (Onthulling), wat zou betekend hebben – en zal betekenen, bijvoorbeeld – de volheid van samen delen, van handel, van zakendoen.
Nu, de vloten die boven jullie planeet zweven – en er zijn er velen – die hebben verbinding met ons, omdat al deze wezens, al deze culturen, al deze planeten, al deze galaxies vertegenwoordigers hebben in de Raad. Maar we beheersen hen niet of willen geen controle hebben over de diverse vloten. Maar de regel van de samenwerking door heel het territorium van de Intergalactische Raad, als het ware, is er een van vrede, van samenwerking, van niet-agressie, van geen-geweld – en van liefde. Dit zijn onze leidende principes, en dat zijn principes die we duizenden jaren lang geleerd hebben om bij iedere toepassing zeer praktisch in te zetten.
Nu zijn jullie dus bij de tafel aanwezig. Mijn broeders en zusters van de Aarde, jullie zijn aanwezig bij deze tafel. En er is nooit een werkelijk officieel welkom geweest. Dus, dat is het eerste dat ik vanavond wil doen, het is dus om ieder van jullie te verwelkomen. Ja, jullie zijn burgers van de Aarde, jullie zijn kinderen van Gaia, maar jullie zijn ook onze broeders en zusters van liefde. En we hebben onszelf vlak bij jullie neergezet om te helpen, om deel te nemen, om jullie te assisteren – nee, niet als buitenlandse hulp, maar als gelijken. Als gelijken.
En dit is dus wat veel mensen op de planeet, en specifiek degenen in politieke situaties zo ongerust om zijn om hun macht te behouden dat ze zich dit niet volledig realiseren, niet alleen komen we in vrede, we komen en vragen jullie om ons als je gelijken te behandelen. Wij hebben geen oogmerken – en ik spreek ook namens de vloten wat dit betreft. We hoeven jullie bronnen niet. We hoeven jullie milddadigheid niet, we hoeven jullie voedsel niet, we hoeven jullie water niet, we hoeven jullie mineralen niet, we hoeven of zoeken niets te willen hebben dat op Aarde is. En het allermeest willen we nooit onze wil aan jullie opleggen, of wat wij geloven of ons zicht op het collectief. Maar wat wij wel willen is om ons zicht te delen, onze kennis te delen.
Nu we dit gedaan hebben via deze Raad en door jullie deelname – omdat jullie niet afwezig waren, jullie waren volledig vertegenwoordigd – en we hebben een overeenkomst gemaakt, waar jullie soms denken over als [planten??] en we zijn begonnen om intergalactische en galactische sterrenkennis in jullie informatie systemen mee te delen, in jullie technologie, in wat jullie denken wat geneeswijzen, medicijnen en healing zijn, in jullie cultuur en in jullie muziek, in de geluiden die jullie oren kunnen ontvangen.
Maar het is tijd. Daarom kom ik vanavond. Daarom heb ik duwtjes gegeven, hier en daar. Wij vragen eerbiedig aan alle Aardlingen, aan alle menselijke wezens, aan alle broeders en zusters van Gaia om hun lidmaatschap te erkennen in deze Raad en om ons te erkennen, jullie broeders en zusters van de sterren. Jullie zitten in een zeer snel tijdsframe, en jullie horen dat van iemand die antiek, oud is, iemand die denkt in termen van duizenden jaren. En wij weten – we luisteren ook naar jullie uitzendingen, weet je, en dus kennen wij – deze brede discussie over tijd en datums. We vragen niet om een datum. Wat wij vandaag vragen aan ieder van jullie is niet alleen onze aanwezigheid in deze tijd te erkennen maar jullie aanwezigheid bij ons, dat wij jullie deelname in deze Raad, in deze Intergalactische Raad, naar het volgende niveau mogen brengen.
Het was nooit bedoeld dat jullie een junior partner zijn. Wij hebben geen junior partners. We zijn bekommerd en willen helpen. We kennen Ascentie en we weten van de shift. Maar waar we erg goed in zijn is liefde. En dat is wat wij met jullie willen delen. En wij kunnen niet begrijpen dat iemand nee zou zeggen.
Als jullie argwaan en angsten hebben, daar zullen we er over praten, en we zullen ze oplossen – door te mediteren, te communiceren en met een open hart. We reisden deze hele weg niet, we plaatsten de Raad niet hier en brachten die niet mee deze hele lange weg om alleen maar te observeren. We hebben al heel lange tijd observaties gedaan van wat er op jullie planeet plaats vond. En wij hielden de planeet zelf, Gaia, in een bel van roze, vele, vele tientallen jaren, dus als de axen en jullie poolkap wilden verschuiven, ze intact gehouden werden. Als oceanen wilden uiteen splijten, werden ze intact gehouden.
Maar dat is zelfs opgeheven, omdat jullie vooruit zijn gegaan. Jullie hebben verantwoordelijkheid op je genomen voor jezelf en voor je geliefde planeet. Maar waarom zou je alleen willen blijven? Jullie zijn een, en jullie zijn deel van een prachtige galaxy, maar er is zoveel meer. Dus is het tijd voor jullie om Disclosure (Onthulling) te beginnen.
Ja, ga verder Steve.
SB: U hebt veel zaken naar voren gebracht, dingen of thema’s die ik met u wilde bespreken. Wij mensen zijn ook verlangend naar disclosure en we zijn verlangend om jullie te ontmoeten. En dus heb ik een vraag die ik aan u wil stellen. Ik weet niet zeker of u mijn vraag al weet, of weet dat ik van plan ben om een vraag aan u te stellen. Bent u zich daar bewust van?
G: Ik weet dat je zeer ijverig nagedacht hebt over hoe deze gelegenheid van vereniging kan gebeuren. En ik doe met je mee wat dit betreft.
SB: Dank u. Oh, heel goed. Nou, hier is mijn vraag.
De regeringen schieten niet op wat betreft Disclosure en heel vaak denken wij mensen, nou, er is niets wat we kunnen doen. Maar is in feite wel iets wat wij kunnen doen.
We vragen of u 20 van ons aan boord van uw moederschip neemt, om ons aan de raad voor te stellen en aan Ashtar en aan andere van uw officieren, misschien om ons mee te nemen op een tripje van Sirius of naar de Plejaden of Neptunus of Arcturus en dat we dan terugkeren naar de Aarde zodat we het voortouw kunnen nemen bij Disclosure. Accepteert u dat voorstel?
G; Ja, ja, dat doe ik, namens de hele Intergalactische Raad, en ja, dat doe ik namens de Verenigde Krachten van de Buitenste Galaxies, en dat houdt ook het Ashtar Commando in.
SB: Dank u.
G: We hebben er al over nagedacht over wie we graag wilden, omdat velen van jullie al, bewust en onbewust, aan boord van onze schepen, onze vloot, geweest zijn. Maar het zou heel juist zijn dat jullie het moederschip gaan bezoeken. En ik stel aan je voor dat de Neptune een prachtig – een prachtig schip is. En wat we ook willen zeggen is, dat 20 een minimum zou zijn. Maar ja, we zullen…… we zullen… Ik zal jullie helpen, mijn staf zal jullie helpen om dit te coördineren.
SB: All right. Dank u. Ik – we – hebben hier niet eerder over gesproken en het getal van 20 mensen kwam direct in me op. Ik zal heel blij zijn als meer mensen met ons mee gaan doen. Nu, ik weet zeker dat u weet dat we al diverse regelingen besproken hebben, we spraken over Disclosure en over het Overvloedigheid Programma en wat jullie hebben, en we hadden het over het woord ‘soon’of ‘spoedig’ en ik denk dat de meeste mensen een beetje voorzichtig zijn met dat dit ‘spoedig’ gaat gebeuren. Kunnen we een definitieve datum krijgen van u waarop we deze reis kunnen beginnen, zodat we dat kunnen plannen.
G: We kunnen dat doen met jullie manier van uitdrukken – omdat we altijd hoogst alert zijn, weet je – we kunnen dit in de grond onmiddellijk doen. We zullen de mensen aanraken waarvan wij denken dat – en we zullen je laten weten wie dat zijn – dat die het best in staat zijn Dus wat ik bedoel hiermee is dat we degenen vragen die bij terugkeer geen aarzeling hebben om met de media te zitten praten en om een geloofwaardige aanwezigheid te scheppen. En dus, ja, we zullen dit onmiddellijk beginnen. Dus als ik zeg ‘onmiddellijk’(right away) hoeft dit niet te worden vertaald. We kunnen er deze week mee beginnen.
SB: All right. En ten gunste van de mensen die er bij zijn betrokken – Ik heb al gesproken met 20 mensen van het, dus van 20 van het totaal – kunnen we zeggen dat de trip begint op zaterdag?
G: Zaterdag is een goede dag….
SB: Zaterdag is een goede dag? All right. Dus dan gaan we ons daarop voorbereiden en we nemen aan dat jullie nog andere mensen er bij insluiten….
G: Ja en wees er zeker van dat er families achterblijven zodat ze niet hoeven te vrezen dat hun geliefde mensen zijn verdwenen.
SB: All right.
G: Ze nemen gewoon een vakantie, een korte vakantie.
SB: Inderdaad. En ik denk dat dit de beste bijdrage is voor Disclosure wat wij, als menselijke wezens, ook maar kunnen doen.
G: Weet je, wij deden iets dergelijks heel lang geleden. We namen ze mee naar verschillende quadranten (ruimte sectoren.vertaler) en specifiek quadranten die door oorlog werden verscheurd. En toen die eenmaal dat beleefd hadden veranderde hen dat permanent en zij werden de sterkste advocaten voor vrede en samenwerking. Dus wees niet verrast als je Michaël ziet die de weg leidt.
SB: Ik zal blij zijn Michaël te ontmoeten.
G: Ja. Hij is altijd blij om jou te zien.
SB: Dank u. Hier is een vraag – Ik wilde dat direct met u bepraten omdat we anders geen tijd meer over zouden hebben. Misschien kan ik me nu op een vraag richten en die is dat onze goede vriend Adamu van de Plejaden Monade gezegd heeft dat Disclosure niet zal gebeuren tot pas na de Ascentie en dat de dienst-naar-andere-krachten hier niet in staat is om Disclosure te laten gebeuren. Is dit een juiste veronderstelling?
G; Nee. Nee, het is niet geheel correct. Vergeet niet dat er nu miljoenen wezens zijn die aan het ascenderen zijn. Dus is het beter gezegd dat het niet kan gebeuren misschien totdat de Ascentie deur open is, maar die deur is open. En zo is die van ons.
SB: Dus de… dus de boodschap die we van Aartsengel Michaël en van Sanat Kumara gehoord hebben en van anderen dat Ascentie (Disclosure?)– hier komt dat woord weer - ‘spoedig’ zal gebeuren, juister is dan de boodschap dat het niet zal gebeuren dan pas na de Ascentie . Is dat correct? (vertaler: hij zegt Ascentie na Ascentie, hij bedoelt natuurlijk Disclosure na Ascentie, denk ik). Is dat juist?
G: Dat is juist.
SB: All right, dat is…
G: Het is al onderweg.
SB: Dat is heel goed.
G: Anders zou ik hier niet zitten, zo prettig als dat is, ik zou hier niet zitten om deze heerlijke conversatie met jullie te hebben.
SB: Absoluut. Welke obstakels komen we tegen in deze tijd voor Disclosure?
G: Het grootste obstakel – en het is een waar ik me geprobeerd heb op te richten in mijn openingscommentaar aan iedereen en ik wil dat deze boodschap ver en wijd doorgaat – is dat we geen agressieve agenda hebben. Nu, je weet dat – en Michaël wees daar ook op de vorige week naar sommige, umm aanpassingen achter de schermen die plaats vonden met betrekking tot …ummm militaire bewapening. Nou, laten we even verder terugkeren. En ook dit, er zijn altijd waarnemers geweest van jullie Nationale Security Council als deel van de Aarde delegatie. Dus is het niet dat ze zich niet bewust zijn van wat er bezig is, en ze zijn er ook volledig bij betrokken.
Er zijn sectoren van jullie gemeenschap die verschanst zitten in het geloof in hun macht. En die macht en hoe ze gedachten door patronen en emotionele patronen heen gemanipuleerd hebben, dat is door angst gebeurd. Dus dit is het beste voorbeeld alsof je terug zou gaan naar de koude oorlog toen er zulke wrijving en zulke angst was dat een nucleaire oorlogskop(raket) op jullie schoolhuis zou worden geworpen als je aan bepaalde dingen niet getrouw zou blijven. En dit was een spel dat heel populair was en velen, velen namen daaraan deel.
Nou, zij die dat soort macht hebben – en soms is het militair, soms is het financieel, dat zijn de grootste obstakels – en ze willen niet opgeven waarvan ze denken dat ze dat nog hebben. Nu, de ironie hierin is dat ze denken dat ze het hebben. En omdat ze denken dat ze het hebben, maken ze ook anderen tot slachtoffer en laten hen denken dat ze het hebben. Dat is dus echt het geval niet.
Nou, we hebben geen wens om vrees te creëren of bedreigende situaties, omdat wat er gebeurt – en het maakt niet uit of het in [Zerais?] was of op Aarde – mensen worden reactief, defensief. Dus dat is het laatste dat we willen doen.
Maar degenen aan de macht klemmen zich vast. En nu kunnen jullie zeggen – je hebt er een uitdrukking voor, ze houden zich met hun nagels vast, of hebben haar op hun tanden, en dat is precies wat er gebeurt. En dat is dus waarom wij tegen de enveloppe duwen. Jullie denken dat je – en ik weet, beste broeder, dat jullie – bekommerd zijn, opgewonden en dat jullie die opening willen, maar wij ook. Wij willen helpen, wij willen waarnemen, wij willen zien wat jullie hebben opgebouwd wat op liefde lijkt.
Ja, er zijn dimensionale verschuivingen en paradigma verschuivingen, maar waar we werkelijk van willen getuigen en aan willen deelnemen, daar waar we welkom zijn, is om te zien hoe jullie je liefde bouwen. Hoe stichten jullie liefde. Want dit is een model. Dit zal veel universums veranderen. Dus de obstakels, de grootste obstakels zijn gewoon die – en dit is een menselijk obstakel – dat ze vasthangen aan valse illusies van hun eigen macht, of de macht van hun natie, een misplaatst denken dat er boemannen zitten achter elk bosje, en dat zij zich tot de dood toe moeten verdedigen. Dat is een zeer achterhaalde en ouderwetse manier om te leven. En nog belangrijker, het is zelfs niet een prettige manier om te leven. Dit is geen blije manier om te leven.
Dat gebrek aan vreugde, de zwaarte van die geloofstelsels, is wat de menselijke levenslengte heeft verkort. Jullie werden niet geconstrueerd om maar enige tientallen jaren te blijven leven! Dus deze obstakels kunnen als stof wegwaaien en ze kunnen wegblazen door concreet bewijs te leveren aan elkaar, ja, maar ook door het verankeren van begrip.
SB: All right, dank u. Even voor we verder gaan met de vragen – ik wil geen tijd te kort komen maar vergat om deze kleine vraagjes te stellen – hoe lang zullen mensen wegblijven? Hoeveel dagen schat u dat in?
G: Vergeet niet dat we zeer snel reizen!
SB: Daar ben ik me echt van bewust. [lacht]
G: Nu, we zullen [? wat aanpassen?? ] zodat er logies/onderdak is, omdat er sommige stoffelijke beschouwingen zijn waar we mee rekening moeten houden. Maar, nee, jullie krijgen geen ruimtereis ziekte. Daar wordt voor gezorgd. We hebben daar al lang geleden voor gezorgd. Je kunt bedenken dat dit ongeveer een tiental dagen zal duren.
SB: Tien dagen? All right. En wat moeten ze met zich meenemen?
G: Hun tandenborstel. Dat is een grap. [lacht]
SB: [lacht] Wat meer?
G: Ze hoeven niet veel mee te nemen. En de pick up (het ophalen) zal nogal snel gebeuren. Dus begrijp dat ook. Neem mee wat betekenisvol voor ze is. Dus zelfs als jullie communicatiemiddelen hebben, neem je eigen mee. Ja, ze zullen aan boord kunnen werken, of dat nu een journal, dagboek op een Ipad of een camera is. Maar neem ook die dingen mee die je comfort brengen, omdat je in een vreemde omgeving zit (alien environment). Nu, het schip is heel comfortabel, laat me jullie geruststellen. Maar je zult in een geheel andere omgeving zitten. Het zal verbijsterend zijn. Het zal fenomenaal zijn. Maar het is vreemd, alien. Dus breng mee wat je comfortabel vindt. En als dat je flanellen pyjama is, dan doe je dat; als het je teddybeer is of je rozenkrans, dan doe dat. Breng mee wat je comfort geeft en breng plaatjes van je familie mee.
SB: All right. Hebben we kleding bij ons voor 10 dagen – informeel of meer formeel?
G: Wij… de… wat je aan boord van het schip vindt is dat wij in ons uniform blijven, maar als we geen dienst hebben, is het heel casual (los, sportief). Het gaat om comfort, dus er kunnen geen pakken mee, geen dassen. Neem een sweatshirt mee, neem comfortabele kleren mee en neem mee wat je loop schoenen kunt noemen.
SB: U beschrijft mijn favoriet kleding, dus dat is best voor mij. En hoe zal ik de namen naar u overbrengen van de twintig of wat meer, omdat ik nu al kan voorspellen dat ik wat telefoontjes krijg vanavond van een paar mensen, hoe breng ik die namen naar jullie toe?
G: Hoe openbaar wil je dit? Ik wil niet dat hun huizen of hun thuis worden bestookt. Stuur ze naar Linda.
SB: Ze naar Linda sturen? Wat voor regeling wilt u dat we maken? Of – praten we niet meer met u voor de volgende week.
G: Ja, dat zul je wel.
SB: Hoe dat zo, Grener?
G: Je zult met ons praten, maar ja, -
SB: Okay.
G: Als je regelingen treft, maak je geen zorgen over mensen die worden opgehaald. Zo lang als die voelen dat ze klaar zijn voor - transmittal, (overbrenging) op de zaterdag, daar maken we het plan voor.
SB: All right. Okay, dat…
G: Dus de bijeenkomst van onze gasten zal op zaterdag plaatsvinden.
SB: All right. En ik veronderstel dat jullie alles in de hand hebben. We hoeven ons geen zorgen te maken over details.
G: We hebben de mogelijkheid, we hebben limousine dienst. Die worden space bicycles (ruimtefietsen) genoemd.
SB: Okay. Dzjie! Welke vorm hebben die? Zijn het kleine schepen?
G: Ja, dat is juist.
SB: Okay. Nou dit is heel opwindend. Dit is heel, heel opwindend. All right, Ik – dus we hebben nog tien minuten, 15 minuten over. En misschien kan ik u nog wat vragen stellen die luisteraars me hebben gezonden, als dat goed is?
G: Ik voel me geëerd.
SB: All right. Ten eerste: is de goddelijke deadline voor Disclosure al voorbij gegaan?
G: Oh, ja. Die is al een tijdje geleden voorbij gegaan.
SB: Dus dat betekende dus niet automatisch dat jullie zouden onthullen. Dus wat is de betekenis van de goddelijke deadline, als die voorbij is. Waar resulteerde dat in?
G: Het resulteerde erin dat wij een plan formuleerden waarin we in staat zouden zijn om naar voren te brengen waarvan wij dachten dat de menselijke wezens zelf zouden doen. Dus je bent van een deel daarvan getuige vanavond. Wat het deed was om een andere, misschien meer assertieve, energie injectie te geven om te verzekeren dat dit kon gebeuren.
Het maakt ons niet uit, politici, omdat er geen politici zitten rond onze Raadstafel. Of het gaat niet over politici van het soort van hoe jullie denken over politici. Het maakt ons niet uit en het Goddelijke maakt het niet uit of politici aankondigen wat reeds ver en wijd bekend is. Waar wij ons bekommerden was dat zij, in feite vrees zouden oproepen, zodat het de andere kant uit zou gaan. Zodat als Onthulling gedaan was, ze zouden gaan zeggen: “Dit zijn onze vijanden, en we moeten onze militaire krachten activeren om degenen te bestrijden die over ons de scepter wilden zwaaien.”
Nu, ideaal gesproken, ja , wilden we degenen die wij respecteren als hoofd, de uitgekozen ambtenaren van diverse landen – jullie G 20 – om naar voren te komen en te zeggen: “Wij hebben een prachtige aankondiging te doen,” en dat zou dan in een zeer verenigde setting gedaan worden. Maar die onderliggende macht, die wens om macht te handhaven met silo’s vol raketten en beheersing van het geld die stond in de weg.
Maar het Goddelijke heeft altijd een manier om ons te helpen. Ze hebben altijd begrensde andere wijzen. Zo lang als het maar geen angst schept. Omdat wij in liefde komen. Dat is de belofte die we gedaan hebben, niet alleen aan de Drieëenheid, maar aan onszelf. Dat is onze plechtige belofte, waar we onder opereren.
SB: All right. Dank u –
G: Er zijn veel soorten, veel galaxies, maar onze belofte is tot een maken.
SB: Dat voert me naar de volgende vraag, Ik lees die liever voor dan ik hem vraag, en u kunt ze collectief beantwoorden.
Sommige luisteraars willen weten hoeveel schepen er rond de Aarde liggen{hangen) tegenwoordig, waarom kunnen ze niet gezien worden? Worden ze allemaal bemand door galactische mensen? En waarom is de Ascentie van zoveel belang voor anderen?
G: Nou, op elke tijd – ik wil jullie niet overweldigen, maar- er zijn niveaus, lagen van schepen. Je kunt ze niet allemaal zien, maar jullie zien er velen aan jullie nachtelijke hemel. Er zijn – als we optellen bij wat we moederschepen noemen, met de wetenschapsschepen, de helende schepen, de kleiner explore schepen, waarvan je denkt als ruimte fietsen – ah, we hebben miljoenen schepen. Nu, direct hierboven? Binnen reikafstand? Dan hebben we ongeveer oh, een 16.000.
We rouleren constant, terwijl er sommigen zijn die nooit te dichtbij komen. Die worden bemand met waar je over kunt denken als galactische mensen. Ik zelf ben Hussiaans, maar ik verschijn als mens. We verschijnen allemaal als mens, en zeker in deze tijd. –
SB: Wat betekent Hussiaans? ..? Wat is dat Grener? Wat doen jullie –
G: Hussian is een oud ras. Dit is een antiek ras. Jullie kennen dit, jullie weten het alleen niet. Wij zien eruit, we neigen eruit te zien – alhoewel in een menselijke vorm, een humanoïde vorm, zeer kat-achtig.
SB: Zoals de –
G: Zoals de Hathor.
SB: Als de Hathor? All right. Dank u.
G: Dus, er zijn velen van ons. En ja, we zullen allemaal bekend lijken. Nu, zij die ons komen bezoeken zullen opties hebben om veel verschillende soorten bondgenoten te zien. Maar de meesten van ons lijken zeer menselijk. Jullie zijn een beetje groter, misschien wat breder, maar niet betekenisvol anders.
SB: Krijgen we toestemming om tape op te nemen en om foto’s te maken?
G: Ja.
SB: En moeten we taperecorders en camera’s meenemen? Of hebben jullie apparatuur aan boord die..-
G: O, we hebben stapels apparatuur die we jullie kunnen lenen, en kunnen geven, eigenlijk. Dan kan je de equipment (spullen) ook mee terugbrengen en dat geeft ze wat om naar te kijken, nietwaar?
SB: Oh, ja. Dat zal het zeker. En is dat compatible met onze apparatuur hier?
G: Ja, we kunnen aanpassingen maken. We hebben daar geen probleem mee.
SB: Door gedachte?
G: Nee, door technologie. We geven je dan wat je kunt zien als adapters.
SB: All right. Zullen wij in de derde dimensie, de vijfde dimensie, zevende dimensie, elfde dimensie zijn?
G: Nee, jullie gaan niet naar de elfde dimensie. We zullen daar niet naar toe gaan – het zal heel onwaarschijnlijk zijn als we voorbij de zevende gaan. Maar het zal ook zo voelen en jullie zullen een ervaring hebben, een stoffelijke drie dimensionale ervaring, maar die zal veranderen en dan zul je weten wat het is om in de vijfde of de zevende te zijn. Of in de zesde, daarom.
SB: Nou, een van mijn teamleden heeft gezegd dat we een pil nodig hadden en ik weet van mijn readings over het astrale niveau dat als mensen hoger gaan dat ze dan in een beschermende hoes kwamen, etc. Is er een procedure die genomen moet worden om ons in de vijfde of zesde of zevende dimensie te laten zijn?
G: Wat wij doen is, we zetten jullie in de – eerst stemmen we jullie af in de healing kamers en we zorgen ervoor dat alles in verbinding is, zodat je geen stoffelijke effecten krijgt. Je zou dan voelen dat je soms een beetje licht in het hoofd wordt. Maar we kunnen dat ook aanpassen -
SB: All right. Is er iets dat ik –
G: - in de richting dat je nodig hebt.
SB: Sorry?
G: We hebben geen wens dat een van jullie zich een moment ziek voelt.
SB: All right. Dank u. Is er iets dat ik u nog niet gevraagd heb dat de mensen die op deze trip gaan zouden moeten weten?
G: Ja, Omdat ik dat bij mijn eigen strijdkrachten gezien heb, zoals ik zei. Ik was de commandant. Nu, als je je inscheept op een missie, of dit nu een dag, een uur of duizend jaren is, word je nerveus. Je wordt wat gejaagd en misschien een heel klein beetje bang. Adem gewoon door. We zouden nooit iets doen dat jullie of een van jullie een risico bracht. Dit is een prettig ritje. Nogal letterlijk. Dit is wat we in duizenden jaren niet gedaan hebben! [lachen]
SB: En gewoon voor onze luisteraars, als je zegt adem gewoon door, ademen breekt de angstpatronen open, ja, door de uitbreiding van de borstkas?
G: Ja.
SB: Zegt u daarom om adem te halen?
G: Ga door met ademhalen. En we houden altijd van de Halion [ Halion? ] het middernachtelijke blauw en goud. Als je bang wordt, vraag Michaël om te komen. En dat zal hij doen.
SB: Prachtig. Dank u Grener. We kijken naar onze trip uit met heel veel verwachting. Dank u dat u gekomen bent vandaag om tegen ons te spreken.
G: Dank je dat je me ontvangen hebt. Vaarwel.
SB: Vaarwel.
Bron: Transcript of an Hour with an Angel, January 30, 2012, with Grener
Vertaling: Winny – Website – E-mail
|
| |