|
Home >
> Matthew Ward - January 5,
2014
|
Matthew Ward - 5 Ιανουαρίου 2014
Αποτελέσματα της αποκάλυψης των αμερικανικών κυβερνητικών εγγράφων, δίκη Τζωρτζ Τσίμερμαν
Πρωτότυπο: http://oraclesandhealers.wordpress.com/2014/01/06/matthew-ward-january-5-2014/
Εγώ ο Ματθαίος και όλες οι ψυχές από το σταθμό αυτό σας χαιρετούμε θερμά. Με
τον ερχομό του ηλιοστασίου του Δεκεμβρίου, κατέφθασε μια ακόμα ισχυρή ροή
φωτός, σα να αποχαιρετούσε το χρόνο που έφευγε και να καλωσόριζε τον νέο με
επευφημίες και παρακινήσεις. Και αν όντως ήτανε χαιρετισμός, τον αξίζετε
πολύ! Κάθε φορά που ενεργούσατε βάση της διαίσθησης της ψυχής σας – και
εσείς το θεωρούσατε απλά ως μια καλή χειρονομία ή «το σωστό που έπρεπε να
γίνει» - προσθέτατε φως στον κόσμο σας.
Ίσως θα θέλατε να θυμηθείτε
το μήνυμά μας το οποίο αναφέρονταν στους διάφορους τρόπους με τους οποίους η
κοινωνία σας παράγει φως σε αφθονία. Η αίσθηση της ευγνωμοσύνης για τις
μυριάδες συνεισφορές στην καλυτέρευση του κόσμου σας, αποστέλλει σε μεγάλες
ποσότητες το δικό της φως. [Αντίστοιχο μήνυμα της 15ης Αυγούστου 2013]
Όντως, πρέπει πολλά ακόμα να γίνουν και θα γίνουν. Η κεκτημένη ταχύτητα
της ενέργειας συνεχίζει να ενδυναμώνει το σθένος όλων των σκέψεων και των
συναισθημάτων, γι’ αυτό και εμείς επαναλαμβάνουμε την καθοδήγησή μας στο να
μην κάνετε σκέψεις έλλειψης επάρκειας με βάρος στην καρδιά, αλλά αντίθετα να
οραματίζεστε μια Γη μέσα σε άσπρο-χρυσό φως ώστε η εικόνα αυτή, μαζί με την
επιθυμία σας για τις καλοκάγαθες αλλαγές, να φεύγει έξω προς το σύμπαν και
να επιστρέφει με επιπρόσθετο φως. Παρότι κάποιοι στενόμυαλοι, με κρύες τις
καρδιές, επιχειρούν να διατηρήσουν την παρούσα κατάσταση, οι αλλαγές προς
την ειρήνη, τη συνεργασία και την επάρκεια για όλους βρίσκονται σταθερά στο
δρόμο τους, και όσο περισσότερο φως προσλαμβάνουν, εξίσου τόσο γρηγορότερα
θα υλοποιηθούν. Σας παρακαλούμε να συνεχίσετε να προσέχετε την πληροφόρησή
σας, συμπεριλαμβάνοντας τα άρθρα και το υπόλοιπο υλικό από διοδεύσεις στο
διαδίκτυο. Τα μεγάλα ΜΜΕ ακόμη ελέγχονται κατά το μεγαλύτερό τους ποσοστό,
δίνοντας έμφαση στην αρνητικότητα και τα σκάνδαλα, όμως είναι ενθαρρυντικό
το ότι επίσης κάνουν την εμφάνισή τους ολοένα και περισσότερες ιστορίες
καλοσύνης από πράξεις και άλλες επιτυχημένες προσπάθειες του απλού λαού.
Οι δημοσιογράφοι, μεταξύ της πλειοψηφίας του πληθυσμού σας, δεν έχουν
ιδέα για το ότι τα μέλη της συμπαντικής μας οικογένειας θα εμποδίσουν τα
ενδεχόμενα που συζητούνται, όπως τη Βόρεια Κορέα να πυροδοτεί πυρηνικές
κεφαλές και να εξαλείφει τεράστιες περιοχές ή τη ραδιενέργεια από τη
Φουκοσίμα να θανατώνει στο τέλος εκατομμύρια. Δεν ξέρουν για τη μη επιθυμία
της Γαίας στην υπερθέρμανση των ωκεανών της με τη θαλάσσια ζωή τους να
πεθαίνει και τις ακτογραμμές να μετακινούνται εκατοντάδες μίλια μέσα στην
ενδοχώρα, που επίσης είναι πράγματα που δε θα συμβούν. Οι περισσότεροι
κάτοικοι της Γης δε γνωρίζουν για τις δονήσεις που επικρατούν και που
συμβάλλουν έτσι ώστε οι εθνικοί ηγέτες να επιλέγουν τις συνομιλίες έναντι
των μαχών, καθώς και για τις οικονομικές και διπλωματικές συζητήσεις που
επιτελούνται στο παρασκήνιο, αλλά ούτε και για τα εκατομμύρια των ψυχών που
βιώνουν αυτό που έχουν επιλέξει, ώστε να αντισταθμίσουν τις άλλες τους ζωές
και να εξελιχθούν. Όλα αυτά εσείς τα γνωρίζετε, αγαπημένη μας οικογένεια,
γι’ αυτό ξεχυθείτε εμπρός μέσα στη νέα αυτή χρονιά με αναμορφωμένες τις
καρδιές σας και με σκέψη θετική και συνεχίστε να επεκτείνετε το φως μέσα
στον κόσμο σας. Εσείς ΕΙΣΑΣΤΕ η αλλαγή που θέλετε!
Τώρα σας μιλάω
μόνο ως Μάθιου. Ζήτησα από τη μητέρα μου να αντιγράψει μιαν απάντηση από το
μήνυμά μας του Δεκεμβρίου: Το μήνυμά σας ήταν υπέροχο εκτός από το ότι
παρέλειψε να αναφέρει τη γέννηση του Ιησού ως την αιτία αυτών των άγιων
εορτών. Θεωρώ ότι έχω ανοιχτό μυαλό και διαίσθηση, αλλά αυτό που είπατε για
τον Χριστό ότι δηλαδή δε σταυρώθηκε ΔΕΝ το πιστεύω. Πώς μπορεί κάποιος τόσο
εξελιγμένος όπως εσείς να αγνοεί κάτι τόσο σημαντικό;
Ο γράφων είναι
ένας από τους πάρα πολλούς ανθρώπους που πιστεύουν στη βιβλική ιστορία της
σταύρωσης. Η κατανόηση της γνώσης του συνειδητού επίπεδου σε ψυχικό επίπεδο
αποτελεί ένα ζωτικό κομμάτι στην εξέλιξη, και η σθεναρή εμμονή σε αντιλήψεις
βασιζόμενες σε αναλήθειες αποτρέπει την πρόοδο. Έτσι θεωρώ ότι θα βοηθούσε
να σας μιλήσω για το πώς γνωρίζω για τη Βίβλο, η οποία διαφέρει
δραματικότατα από την αλήθεια. Ο Θεός έχει πει «Ναι, ήρθε η ώρα», γι’ αυτό
και θα το κάνω.
Πάντοτε μιλούσα βάση προσωπικών γνώσεων του
αποστόλου Ματθαίου – που είναι η γνωστότερη από τις ζωές μου επάνω στη Γη –
και τις χιλιάδες άλλες ζωές που ξεκίνησαν όταν η θαυμαστή ενέργεια του
Αρχάγγελου Μιχαήλ εκδήλωσε την πρώτη της προσωπικότητα μέσα στο σύμπαν αυτό.
Η συσσωρευμένη γνώση από όλες μου τις προσωπικότητες μου επιτρέπει να μιλήσω
για πράγματα που δε γνώριζα συνειδητά κατά τη διάρκεια της ζωής εκείνης, που
απέγινε γνωστή ως αυτή του αποστόλου Ματθαίου. Παρόλα αυτά θα αναφερθώ στη
γνώση εκείνη καθώς θα σας μιλήσω για τα χρόνια μου με τον Ιησού. Η μητέρα
μου γνωρίζει για τη ζωή εκείνη από πρότερες συζητήσεις μας, που είχαμε 20
χρόνια πριν, και όταν με ρώτησε αν ποτέ θα αναφερόμουν σε εκείνη τη ζωή σε
κάποιο μου μήνυμα, της είχα πει πως ίσως κάποτε το κάνω, γιατί η ταυτότητα
του αποστόλου δεν αυτό που έχει σημασία. Εκείνο που έχει σημασία είναι να
υπάρχει σεβασμός προς τις ίδιες τις πληροφορίες που λαμβάνει από εμένα και
τους άλλους. Οι αναγνώστες βιβλίων και μηνυμάτων θα πρέπει διαισθητικά να
γνωρίζουν την αλήθεια των πληροφοριών, οι οποίες τους προσφέρουν καθοδήγηση
έτσι ώστε να μπορούνε να ακούνε, να εμπιστεύονται και να προσέχουν την
«εσωτερική τους φωνή» σε όλες τις περιστάσεις των ζωών τους, και αυτός είναι
ένας από τους κύριους λόγους της συνεργασίας μου με τη μητέρα μου.
Υπάρχουν λοιπόν, πολλοί άνθρωποι που πιστεύουν σε όλα όσα εξιστορεί η Βίβλος
ως να’ ναι αλήθειες, γιατί τους έχουνε μάθει πως πρόκειται για το «λόγο του
Θεού», ο οποίος γράφτηκε από Θεό-πνευστα άτομα. Δεν είναι έτσι. Τα αμέτρητα
λανθασμένα τμήματα της Βίβλου περιλαμβάνουν λάθη από μεταφράσεις αρχείων της
Αραμαϊκής και των Ελληνικών – ένα είναι το «μωρό στη φάτνη» - καθώς και τις
τροποποιήσεις των μεταφραστών βάση των προσωπικών τους πεποιθήσεων. Αυτά
αναμείχθηκαν με περισσότερα από τα ίδια τελούμενα μεταγενέστερων
μεταφράσεων, όμως οι σοβαρότερες παρεκκλίσεις από τα αυθεντικά αρχεία
οφείλονται στις σκόπιμες παραλείψεις και προσθήκες προκειμένης της
εξαπάτησης.
Τμήματα της Παλαιάς Διαθήκης προήρθαν από τους αρχικούς
ηγέτες της εκκλησίας και της πολιτείας. Οι άνθρωποι είχανε τότε στενότερη
σχέση με τον Θεό, και προκειμένου να συμμορφωθεί ο πληθυσμός στην επιθυμία
των ηγετών για έλεγχο και πλούτο, έπρεπε να απομακρύνουν τον κόσμο από τον
Θεό. Επινόησαν έναν οργισμένο, τρομοκρατικό Θεό που είπε κάποτε σε κάποιους
ότι κάποιοι άλλοι είναι οι εχθροί τους, και κινηθείτε εμπρός και σφάξτε
τους, όπως επίσης είχε πει και σε κάποιον πατέρα να δολοφονήσει το γιό του
προς απόδειξη της υπακοής του στις εντολές Του.
Κατά τη διάρκεια των
επόμενων αιώνων, οι προϊστάμενοι της Καθολικής Εκκλησίας συνέταξαν
θρησκευτικούς κανόνες τους οποίους αποκάλεσαν «Νόμους του Θεού» ώστε να
εδραιώσουν τον έλεγχό τους επάνω στις μάζες και να αποκτήσουν ακόμη
μεγαλύτερες περιουσίες. Για να προσθέσουν ακόμη μεγαλύτερη απόσταση μεταξύ
των ανθρώπων και του Θεού, πρόσθεσαν ένα στρώμα αγίων, και για να εκθειάσουν
τον εαυτό τους, θέσπισαν το αλάθητο το πάπα και ίδρυσαν το Βατικανό ως
ανεξάρτητη πολιτεία. Σκαρφίστηκαν την άχραντη σύλληψη, βάση της οποίας
έμεινε έγκυος η Μαρία, και την έκαναν παρθένα μητέρα του Ιησού ώστε να
πείσουν τις μάζες ότι εκείνος ήτανε ο «μόνος υιός του Θεού».
Θα σας
μιλήσω για την καταγωγή του Ιησού. Η ψυχή που αιώνες αργότερα ενσαρκώθηκε ως
Ιησούς προέρχεται από το εν Χριστό βασίλειο, που είναι το κοσμικό εκείνο
βασίλειο που βρίσκεται κοντύτερα στον Δημιουργό, απ’ όπου και προήρθαν οι
πρώτες ψυχές των αρχαγγέλων. Κάποια στιγμή, αυτοί δημιούργησαν το επόμενο
βασίλειο των αγγέλων και τους υψηλότερους θεούς και θεές. Σε τούτες τις
ψυχές δόθηκε η επιλογή να παραμείνουν ουσίες της αγνής ενέργειας τους φωτός
και της αγάπης του Δημιουργού – που ήταν η επιλογή της Ύψιστης Οντότητας του
σύμπαντος αυτού που πολλοί αποκαλούνε Θεό – ή να ενσαρκωθούν. Μια από τις
ψυχές που επέλεξε το τελευταίο, αναγνωρίζεται μέσα στο σύμπαν αυτό ως
Σανάντα. Η ψυχή αυτή έζησε ζωές μέσα σε διάφορους πολιτισμούς του σύμπαντος
και είναι ο «γονιός», ή καλύτερα, η συσσωρευτική ψυχή του ατόμου που ξέρετε
ως ο Ιησούς.
Για να συνεχίσω με τη Βίβλο, η πιο παραπλανητική
πληροφόρηση αφορά τους τέσσερις αποστόλους, που κάπου στην ιστορία τους
αποδόθηκε και ο τίτλος της αγιότητας. Κάποιοι μελετητές θεωρούν πως ο Λουκάς
και Εγώ αντιγράψαμε τμήματα από τα γραπτά του ευαγγελίου του Μάρκου και τα
προσθέσαμε στα δικά μας, διερωτώμαι όμως γιατί αφήσανε απ’ έξω τον Ιωάννη –
τα κραυγαλέα ψεύδη που προσέθεσαν στα ευαγγέλιά μας προσετέθησαν και στα
δικά του, επίσης. Ορισμένες μοντέρνες εκδόσεις της Βίβλου παραλείπουν την
αγιότητά μας. Παρόλα αυτά, η παλιά και φθαρμένη έκδοση του Κίνγκ Τζέιμς της
μητέρας μου, περιέχει το Κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο, και θα με διευκολύνει με
αυτό αντιγράφοντας τα τμήματα που της ζητάω.
Αρχικά θα σας περιγράψω
τον Ιησού και τη Μαρία τη Μαγδαληνή για να μπορείτε να τους φανταστείτε
καθώς θα σας μιλάω γι’ αυτούς. Ο Ιησούς ήταν εξωστρεφής, αλλά όχι και τόσο
κεφάτος όσο ήτανε η Μαρία, μα πάντα με ευχάριστο ταπεραμέντο. Ήταν, όπως θα
τον χαρακτήριζα, μια επιβλητική φιγούρα – ψηλότερος από τους περισσότερους
άντρες, αδύνατος, αλλά δυνατός και μυώδης, με παρουσία στητή. Το ξανθό του
δέρμα είχε μαυρίσει με τα χρόνια κάτω από τον ήλιο και τα γκρίζα του μάτια
είχανε κάποιες φορές μια δόση από μπλε. Είχε καστανόξανθα μακρυά μαλλιά,
όπως ήταν τότε η μόδα, όμως κρατούσε το γένι και το μουστάκι του κοντά
ξυρισμένα. Η Μαρία ήταν υπερβολικά όμορφη και γοητευτική, και ήταν μια
ευχάριστη νεαρή γυναίκα. Παρουσιαστικά ήτανε μικροκαμωμένη, με ανοιχτή
επιδερμίδα και σπινθηριστά καστανά μάτια και με καταρρακτώδη καστανά μαλλιά.
Και οι δύο τους είχανε γεννηθεί μέσα σε ευυπόληπτες οικογένειες της υψηλής
κοινωνίας, ήτανε έξυπνοι, καλά εκπαιδευμένοι για την εποχή, και μεταξύ τους
ήτανε οι καλύτεροι φίλοι, πολλά χρόνια πριν παντρευτούν. Απέκτησαν μια
μεγάλη, ευτυχισμένη οικογένεια, και μετά από μακρόχρονες και γεμάτες ζωές,
άφησαν τα σώματά τους για να κινηθούν μέσα σε άλλες ζωές, προς υπηρεσία του
Θεού, σε άλλα μέρη μέσα στο σύμπαν αυτό. Παρόλα αυτά, η δύναμη της ενέργειας
του φωτός και της αγάπης τους συνοδεύει πάντοτε τις ψυχές που’ ναι επάνω στη
Γη, όπως και αλλού.
Όμως προτρέχω του εαυτού μου και του κατά
Ματθαίου ευαγγελίου. Όταν ήμουνα νέος είχα ξεκινήσει να κρατάω ένα
ημερολόγιο για τις ενδιαφέρουσες γνωριμίες μου, και όπως και με τις
σημειώσεις μου πριν συναντήσω τον Ιησού, έτσι και αυτές που ακολούθησαν
είχαν σκοπό να μου χρησιμεύσουν ως αναφορές και ως υλικό ανάγνωσης προς
ευχαρίστησή μου όταν θα γερνούσα.
Τα έγγραφά μου δεν ξεκινούσαν με
τη γεννεολογία του Αβραάμ στον Ιωσήφ, που ήταν ο πατέρας του Ιησού, όμως
αφού το κάνει ο απόστολος Ματθαίος, ας μιλήσω γι’ αυτό. Αρκετούς μήνες
αφότου είχα γνωρίσει τον Ιησού, κάποιος μου έδειξε τη γεννεολογία που την
είχε αντιγράψει από κάποιου άλλου τα αρχεία, που την αντέγραψε πάλι από
κάποιου άλλου κ.ο.κ. Πρόσθεσα τη λίστα λοιπόν αυτή μέσα στο ημερολόγιο που
κρατούσα, με την υποσημείωση ότι μου είχε ειπωθεί ότι δε θα μπορούσε να
επαληθευτεί η ακρίβειά της. Η κοινωνία εκείνη δεν ήταν ιδιαίτερα
γραμματισμένη, και έτσι μεταδίδονταν θρύλοι και παραδόσεις από γενεά σε
γενεά, ενώ ήταν κοινώς αποδεκτό ότι συχνά οι αφηγήσεις ήταν εξωραϊστικές ή
ότι ξεχνιόνταν λεπτομέρειες από τους διαδοχικούς αφηγητές. Παρόλα αυτά,
απέγιναν βιβλική «ιστορία».
Μετά λέγεται στο κατά Ματθαίο: «Του δε
Ιησού Χριστού η γένεσις ούτως ην. Μνηστευθείσης της μητρός αυτού Μαρίας τω
Ιωσήφ, πριν ή συνελθείν αυτούς ευρέθη εν γαστρί έχουσα εκ πνεύματος αγίου» …
«Ιωσήφ δε ο ανήρ αυτής, δίκαιος ων και μη θέλων αυτήν δειγματίσαι, εβουλήθη
λάθρα απολύσαι αυτήν. Τέξεται δε υιόν και καλέσεις το όνομα αυτού Ιησούν…»
Τίποτε από όλα αυτά δεν υπήρχε στα αρχεία μου, και γιατί να τα είχα άλλωστε;
Τον Ιησού τον συνάντησα πολλά χρόνια αργότερα, αλλά ούτε αυτός, ούτε και οι
γονείς του μου είχανε ποτέ μιλήσει για τέτοια πράγματα. Παρόλα αυτά, μου τα
απέδωσαν και με παρόμοιο τρόπο τα έγραψαν και μέσα στα υπόλοιπα ευαγγέλια
για να τεκμηριώσουν την έκδοση της Καθολικής Εκκλησίας για τα περί της
γέννησης του Ιησού.
Επιπλέον, όλες μου οι σημειώσεις αναφέρονταν
στον Εμμανουήλ, που ήταν το όνομα με το οποίο τον εφώναζαν. Δεν ξέρω γιατί
αποφάσισαν μέσα στη Βίβλο να τον ονομάσουν Ιησού, αλλά είναι παράξενο ή
μπορεί και να τους ξέφυγε, γιατί υπάρχει και αυτό μέσα σε εκείνο το κεφάλαιο
: «και καλέσουσιν το όνομα αυτού Εμμανουήλ.» Αναφέρομαι δε πάντοτε σε
εκείνον ως ο Ιησούς, γιατί εσείς τον γνωρίζετε με αυτό το όνομα.
Οι
καιροί εκείνοι ήταν όντως δύσκολοι και σκληροί. Τα περί σφαγής των βρεφών
και των πρωτότοκων αρσενικών παιδιών είναι αλήθεια – παρότι δε σημείωσα κάτι
τέτοιο στο ημερολόγιό μου – όπως επίσης ήταν αληθινή και η φυγή της
οικογένειας του Ιησού στην Αίγυπτο και η ασφαλής επιστροφή τους στην
πατρίδα. Κατέγραψα όσα μου είχανε πει για τις εμπειρίες τους τότε, καθώς και
άλλα πολλά σημαντικά οικογενειακά τους συμβάντα, κατά τη διάρκεια των πολλών
απολαυστικών βραδινών που πέρασα με τον Ιησού, τα παιδιά και τους γονείς
του. Συχνά ήτανε εκεί και η Μαρία η Μαγδαληνή, και οι συζητήσεις είχαν
αρκετή ζωντάνια. Μιλούσαμε Αραμαϊκά, χρησιμοποιώντας καμιά φορά Ελληνικά
προκειμένου για κάποια έξυπνη έκφραση, και γελούσαμε αρκετά γιατί δε
μιλούσαμε πάντοτε για σοβαρά ζητήματα. Ο Ιησούς άκουγε προσεκτικά όποιον
μιλούσε, και καμιά φορά έβλεπα μέσα στα μάτια του έξαψη όταν μιλούσε η Μαρία
για οτιδήποτε. Σα δάσκαλος μερικής απασχόλησης για μαθητές δημοτικού και
άλλους πιο προχωρημένους, γιατί τότε δεν υπήρχε λέξη για το καθηγητής, η
κοντινότερη εμπειρία που είχα ως προς το επάγγελμα του φοροεισπράκτορα ήταν
όταν συνάντησα τον Ιησού σε κάποιο δρόμο όπου υπήρχαν άντρες σε έδρανα που
μάζευαν και καταμετρούσαν φόρους. Τον αναγνώρισα από μια ομάδα που τυχαία
είχα συναντήσει το προηγούμενο απόγευμα, τον χαιρέτισα, και αυτός με
προσκάλεσε να τον συνοδεύσω, πράγμα που έκανα και συνομιλήσαμε καθώς
βαδίζαμε. Αυτά κατέγραψα σχετικά με τη συνάντησή μας, μαζί με το ότι
ανακαλύψαμε πως μας άρεσαν και τους δυο μας τα θαλάσσια σπορ, ότι είχαμε
έναν κοινό φίλο και ότι ο Ιησούς είχε αρχίσει πρόσφατα να μιλάει δημόσια στο
κοινό. Σε κείνο το σημείο μέσα στο ημερολόγιό μου ήταν που ξεκίνησα να γράφω
για τη φιλία μας, και τα έγραφα σε πρώτο πρόσωπο γιατί αφορούσαν δική μου
εμπειρία.
Παρόλα αυτά, και σύμφωνα με το κατά Ματθαίον: «Και παράγων
ο Ιησούς εκείθεν είδεν άνθρωπον καθήμενον επί το τελώνιον, Μαθθαίον
λεγόμενον, και λέγει αυτώ: Ακολούθει μοι. και αναστάς ηκολούθησεν αυτώ.»
Προφανώς αυτός που άλλαξε τα γραφόμενά μου δε θα φαντάστηκε καθόλου ότι ο
κόσμος θα το έβρισκε πολύ παράξενο που ο Ματθαίος θα έγραφε τόσο αδέξια και
σύντομα για την εμπειρία που θα του άλλαζε τη ζωή, καθώς επίσης και για το
πολύ παράξενο που της συνάντησή μας προηγήθη η «επί του όρους ομιλία» που
πρότερα «Εγώ» είχα καταγράψει στο κατά Ματθαίον. Παρόλα αυτά, επεξηγεί το
γιατί εγώ, που θεωρητικά ήμουν συλλέκτης φόρων, απέγινα ένας από τους
μαθητές.
Ο Ιησούς δε μας αποκαλούσε μαθητές. Αφού είχε γίνει γνωστός
από τις διδασκαλίες του, κάποιοι από το Ιερατείο άρχισαν να αναφέρονται στον
κόσμο που παρευρίσκονταν στις συναντήσεις στις οποίες μιλούσε ως «οι μαθητές
του». Όσο για τους δώδεκα που κατονομάζει η Βίβλος, ο Ιησούς συναντήθηκε με
τον καθένα μας στα ταξίδια του γύρω από τη Θάλασσα της Γαλιλαίας και
διαμόρφωσε φιλίες μαζί μας, και ποτέ δε ζήτησε από κανέναν μας να
εγκαταλείψει τη ζωή του και να τον «ακολουθήσει». Εγώ είχα την τύχη να ζω
σχετικά κοντά του, πράγμα που μου επέτρεπε να απολαμβάνω τη συντροφιά του
συχνότερα από ό,τι μπορούσαν να κάνουν οι άλλοι «μαθητές» μαζί του.
Σύμφωνα με το κατά Ματθαίον: «Τούτους τους δώδεκα απέστειλεν ο Ιησούς
παραγγείλας αυτοίς λέγων…. ασθενούντας θεραπεύετε, νεκρούς εγείρετε, λεπρούς
καθαρίζετε, δαιμόνια εκβάλλετε». Αυτά μας προικίζουν με ικανότητες που
κανείς μας δεν είχε! Όμως γνωρίζαμε για τις ικανότητες του Ιησού και πώς τις
απέκτησε, οπότε δεν είχα κανένα λόγο να γράψω μέσα στο ημερολόγιό μου, σε
κάποιο ταξίδι που είχαμε με καράβι, ότι τον «εθαυμάσαμε» που «έστιν ούτος
ότι και οι άνεμοι και η θάλασσα αυτώ υπακούουσιν» και δεν το έκανα.
Στο κατά Ματθαίον, ο Ιησούς μετά τη συνάντησή του με δύο άντρες που ήσαν
«κατειλημμένοι από δαιμόνια» αφού τα πέταξε έξω και τα έστειλε σ’ ένα κοπάδι
χοίρων που «ιδού ώρμησεν πάσα η αγέλη κατά του κρημνού εις την θάλασσαν …
και ιδού πάσα η πόλις εξήλθεν εις υπάντησιν τω Ιησού, και ιδόντες αυτόν
παρεκάλεσαν όπως μεταβή από των ορίων αυτών». Σύμφωνα με την εξιστόρηση του
περιστατικού αυτού από τον Ιησού σε μένα, αφού αυτός είχε εξωθήσει μέσα στο
φως τις οντότητες που βασάνιζαν το νου των ανδρών, συνέχισε το μοναχικό του
δρόμο μέχρι να συναντηθούμε, και έτσι το είχα σημειωμένο αυτό το
περιστατικό.
Η εκδοχή του ευαγγελίου για τη διαμονή του Ιησού επί
σαράντα ημέρες στην ερημιά, όπου αρνήθηκε τους πειρασμούς του διαβόλου,
αποτελεί μια απαίσια επεξήγηση του σύντομου σημειώματος που είχα στο
ημερολόγιό μου: στον Ιησού άρεσε να περνάει μόνος του χρόνο με τη Φύση, όπου
μπορούσε να μιλάει με τον Θεό ή να ρεμβάζει χωρίς περισπασμούς, και όπως το
έκαναν και οι άλλοι που τον ήξεραν καλά, το τιμούσα και εγώ αυτό και
κρατούσα τις αποστάσεις μου. Η περίφημη «επί του όρους ομιλία» αποτελεί ένα
ανθολόγιο κάποιου που αντέγραψε διάφορα μικρά σημειώματά μου από συναντήσεις
του Ιησού όπου μιλούσε, και όπου ο κόσμος του έκανε ερωτήσεις τις οποίες
αυτός απαντούσε – υπήρχε αρκετή διάδραση τον πρώτο καιρό. Καθώς όμως
διασπείρονταν ο λόγος των διδασκαλιών του και τα πλήθη αύξαναν, ο κόσμος
άκουγε δίχως να τον διακόπτει και μιλούσε για διάφορα πράγματα που απέγιναν
το «κήρυγμά» του. Δεν το ονόμαζα έτσι. Ο Ιησούς δεν ήταν κήρυκας, αλλά ένας
δάσκαλος που παθιάζονταν να μοιράζεται τις γνώσεις του. Ήξερε πως αυτός ήταν
ο προορισμός του, και αυτή ήταν και η μεγάλη διαφορά μεταξύ αυτού και όλων
των άλλων – ο συνειδητός του νους ήτανε πάντοτε συνδεδεμένος με την ψυχή του
και ζούσε αντίστοιχα.
Το κήρυγμα διατηρεί αρκετή από τη σοφία και τη
διαφώτισή του και φυσικά αυτό με χαροποιεί, αλλά δε συμπεριλαμβάνει κάποιες
από τις σημαντικές διδαχές του τις οποίες ενσωματώνω στο ημερολόγιό μου,
όπως το σκοπό των πολλαπλών ζωών, το αναπόσπαστο όλων των ψυχών, το ότι ο
Θεός είναι τα πάντα σε όλα όσα υπάρχουν μέσα στον κόσμο – όλοι οι άνθρωποι,
τα ζώα, τα φυτά, το νερό, ο αέρας και η γη, όλα είναι τμήματά Του και είναι
ιερά γι’ Αυτόν. Ο Ιησούς δεν κρατούσε σημειώσεις για τις διδασκαλίες του και
χαίρονταν που το έκανα εγώ.
Όμως οτιδήποτε από το ημερολόγιό μου που
θα μπορούσε να υπονομεύσει τη διεφθαρμένη εξουσία των ηγετών εξαιρέθηκε από
το κατά Ματθαίον, και τα περισσότερα από αυτά που λέγονται μέσα στο
ευαγγέλιο αυτό δεν προήρθαν από τα αρχεία μου. Δεν άκουσα ποτέ μου τον Ιησού
να λέει σε κανέναν «… ένοχος έσται εις την γέενναν του πυρός» ή «…ότι ος αν
απολύση την γυναίκα αυτού μη επί πορνεία και γαμήση άλλην μοιχάται και ο
απολελυμένην γαμήσας μοιχάται». Μιλούσε για το πώς οι θεοσεβούμενες σκέψεις
και πράξεις ωφελούν τις ζωές, και όχι για την «επαίσχυντη» συμπεριφορά -
αυτό θα αποτελούσε κριτική και θα ήταν αντίθετο με αυτά που έλεγε στον
κόσμο, «Μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε». Ποτέ μου δεν τον άκουσα να μιλάει για
αμαρτήματα που θα συγχωρούνταν – έλεγε δε ότι η «αμαρτία» ήταν ένα λάθος σε
τιμές ή έργα και μιλούσε πολλές φορές για τη σπουδαιότητα του να συγχωρείς
τους άλλους. Ποτέ δε θα έλεγε «Μη νομίσητε ότι ήλθον βαλείν ειρήνην επί την
γην, ουκ ήλθον βαλείν ειρήνην αλλά μάχαιραν», γιατί αυτό θα βρίσκονταν σε
αντίθεση με όλες του τις διδασκαλίες.
Στις «παραβολές» του ο Ιησούς
ακούγεται σα να μιλούσε με θυμό – ποτέ του στις τόσες πολλές συγκεντρώσεις
του που παραβρέθηκα, μικρές ή μεγάλες, δεν τον είδα να είναι έτσι. Αντίθετα
με τις παραβολές, αυτός μιλούσε καθαρά και με ευθύτητα ώστε οι ακροατές του
να τον καταλαβαίνουν – αποζητούσε να διαφωτίσει, όχι να μπερδέψει. Ευτυχώς –
που μάλλον λόγω άγνοιας του τι εννοούσε – εκείνοι που τόσο δραματικά άλλαξαν
τις σημειώσεις μου άφησαν τα «Υμείς έστε το φως του κόσμου», «ούτως λαμψάτω
το φως υμών έμπροσθεν των ανθρώπων», καθώς και άλλες από τις αναφορές του
στο φως.
Αν ήταν να αναφερθώ σε όλες τις ανομοιότητες μεταξύ των
γραπτών μου και του κατά Ματθαίον θα απαιτούνταν τα σχόλιά μου κατά μήκους
όλου αυτού του ευαγγελίου, όμως οι πιο κρίσιμες προσθήκες αφορούν το
«Μυστικό Δείπνο», τη σταύρωση και την ανάσταση του Ιησού. Πιθανότατα το
δείπνο προήρθε από τις σημειώσεις μου για κάποια από τις σπάνιες φορές που
βρεθήκαμε ο Ιησούς και όλοι μας οι δώδεκα στο ίδιο μέρος, γιορτάζοντας με
ένα υπέροχο δείπνο. Ήταν μετά το γάμο του με τη Μαρία τη Μαγδαληνή η οποία
επίσης ήταν παρούσα, αλλά αυτό ήταν πολλούς μήνες πριν από αυτό που
υποστηρίζει η σταύρωση. Ο Ιησούς δεν τέλεσε καμία λειτουργία σαν αυτήν που
έγινε γνωστή ως η «θεία κοινωνία», ούτε και είπε: «Αμήν λέγω υμίν ότι εις εξ
υμών παραδώσει με», και όλα όσα είναι μετά από το σημείο εκείνο στο κατά
Ματθαίον είναι επίσης κατασκευασμένα ψεύδη.
Μήνες αργότερα κατέγραψα
κάτι που είχα παρακούσει από δύο άντρες που συνομιλούσαν κοντά στο ναό: Το
Ιερατείο πιστεύει πως μια σταύρωση του Ιησού θα τον καθιστούσε μάρτυρα και
πως θα προσέδιδε αξία στις διδαχές του, και έτσι αποφάσισαν να τον
μαστιγώσουν και να τον εξορίσουν από τη χώρα – αυτό θα τον δυσφημούσε μπρος
στα μάτια του λαού που σύντομα θα τον ξεχνούσε.
Όταν το είπα στον
Ιησού, μου είπε πως δε θα μπορούσε να αποφύγει το ξυλοδαρμό και την εξορία –
σύμφωνα με αυτά που σημείωσα στο ημερολόγιό μου, είχα την αίσθηση ότι ένιωθε
πως ήταν σημαντικό ν’ αφήσει να συμβούν. Έτσι και έγινε, και αμέσως μετά
αυτός και η Μαρία η Μαγδαληνή έφυγαν μακρυά μέσα στην Ανατολή, όπου ήξερε
ότι θα τους καλωσόριζαν. Κατά τη διάρκεια αρκετών προγενέστερων συζητήσεών
μας μου είχε μιλήσει για τα παιδικά του χρόνια εκεί, όπου είχε μάθει από
διδασκάλους πώς να τελεί αυτά που η Βίβλος αποκαλεί «θαύματα», και σύμφωνα
με αυτά που δίδασκε ο Ιησούς στα πλήθη, ό,τι μπορούσε αυτός να κάνει, το
μπορούσαν επίσης και οι άλλοι.
Κατά τη διάρκεια των χρόνων που
πέρασαν κρατούσαμε επαφή με περιστασιακά γράμματα, όταν κάποτε ήρθε κάποιος
σταλμένος από αυτόν, και το σημείωσα αυτό μέσα στο ημερολόγιό μου – από τότε
ακολούθησαν πολλοί ακόμα. Η εύρεση νέων μαθητών απαιτούσε από καιρό σε καιρό
την μετακίνησή μου, πράγμα που μου προσέφερε αρκετές ευκαιρίες να γνωρίσω
κόσμο που είχε ακούσει για τη γνωριμία μου με τον Ιησού και που ήθελαν να
ακούσουν για τη διδασκαλία του. Κάποιες φορές ανταμώθηκα με τον Λουκά, που
ενίοτε μάθαινε νέα για κάποιον άλλον από τους υπόλοιπους «μαθητές», όμως
κοινός μας σύνδεσμος ήταν ο Ιησούς, και μετά, αφότου είχε φύγει, ήταν φυσικό
να ακολουθήσουμε όλοι μας το δικό μας ξέχωρο δρόμο.
Μετά το θάνατό
μου σε μεγάλη ηλικία, ο πανδοχέας πούλησε το σεντούκι μέσα στο οποίο
κρατούσα το ημερολόγιό μου. Αυτό τελικά έπεσε στα χέρια κάποιου μέσα στην
κυβέρνηση και, πριν το κάψουν, οδήγησε στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον.
Σε καμία περίπτωση τίποτε από όσα σας λέω δε μειώνει ούτε στο ελάχιστο
κάτι από τη δύναμη του Ιησού ή την ορθή διδασκαλία του! Η αλήθεια της ζωής
του – είχε γυναίκα και παιδιά, είχε επιθυμίες, ιδέες, ελπίδες, φίλους,
αντιθέσεις, απογοητεύσεις, καρδιοχτύπια και όμορφες στιγμές όπως όλος ο
υπόλοιπος κόσμος – τιμάει πολύ περισσότερο τη διδασκαλία του, απ’ ό,τι οι
ψευδείς αξιώσεις της θρησκείας που λένε ότι ήταν «ο μόνος υιός του Θεού».
Ούτε επίσης οτιδήποτε από όσα έχω πει δεν υπαινίσσονται πως οι άνθρωποι
που πιστεύουν στο ότι η Βίβλος είναι ο λόγος του Θεού έχουν μειωμένη
καλοσύνη στην καρδιά τους – απλά έχουν παραπληροφορηθεί. Κάθε ψυχή έχει το
δικό της ταξίδι προς το φως της αλήθειας και δεν υπάρχουν όρια – η ζωή της
ψυχής είναι αιώνια. Αν τα άτομα που αγαπάτε δε βρίσκονται στο ίδιο μονοπάτι
με εσάς, συνεχίστε με σιγουριά επάνω στο δικό σας και σεβαστείτε το θείο
δικαίωμά τους να επιλέξουν το δικό τους μονοπάτι.
Και τώρα,
αγαπημένη Γήινη οικογένεια, σας μιλώ πάλι εκ μέρους όλων στο σταθμό αυτό.
Είμαστε μαζί σας σε όλες σας τις στιγμές σε πνεύμα και με απόλυτη αγάπη.
ΑΓΑΠΗ & ΕΙΡΗΝΗ
Website: The Matthew Books
διαμέσου Suzy Ward
Μετάφραση: Con Tanidis
|
| |