Home > > Reis Door Het Licht en Terug

Reis Door Het Licht en Terug

"In 1982 stierf ik door een terminale kanker. De conditie die ik had was niet te opereren, en welke chemotherapie ze me ook konden geven zou me meer als een plant gemaakt hebben. Mij werden zes tot acht maanden gegeven om nog te leven.

Ik was een informatie freak geweest in de zeventiger jaren en ik werd meer en meer neerslachtig over de nucleaire crisis, de ecologische crisis enzovoort. En daar ik geen spirituele basis had begon ik te denken dat de natuur een fout had gemaakt en dat we waarschijnlijk een kankerachtig organisme waren op de planeet. Ik zag geen enkel gat om uit al die problemen te komen die we voor onszelf en de planeet geschapen hadden. Ik zag alle mensen als kanker en dat kreeg ik toen.

Dat doodde me. Wees voorzichtig met hoe je kijk op de wereld is. Dit kan naar je terugslaan, specifiek als dit een negatieve kijk op de wereld is. ik had een hele ernstige negatieve kijk. En dat leidde me naar mijn dood. Ik probeerde alle soorten alternatieve healingwijzen, maar niets hielp.

Dus stelde ik vast dat dit werkelijk iets was tussen mij en God. Ik had God nooit eerder gezien, of er mee te maken gehad. Ik zat toen niet in een of ander soort spiritualiteit, maar ik begon deze reis door over allerlei spiritualiteit en alternatieve healing te leren. Ik begon er alles over te lezen en me in te werken over het onderwerp, omdat ik niet verrast wilde worden aan de andere kant. Dus begon ik ook te lezen over allerlei soorten godsdiensten en filosofieën. Ze waren allemaal erg interessant en gaven hoop dat er iets was aan de andere kant. Ik eindigde in de terminale verpleging.

Ik herinner me dat ik op een morgen thuis wakker werd om ongeveer 4:30 u. in de ochtend en dat ik toen wist dat dit het was. Dit was de dag waarop ik zou sterven. Dus belde ik een paar vrienden en zei vaarwel. Ik wekte mijn terminale verpleegster en vertelde haar dat ook. Ik had een afzonderlijke afspraak met haar dat ze mijn dode lichaam zes uren alleen zou laten daar ik allerlei interessante dingen gelezen had die gebeuren als je sterft. Ik ging weer slapen.

Het volgende wat ik me herinner is het begin van een typische bijna-dood ervaring. Plotseling was ik volledig bij en stond ik rechtop, maar mijn lichaam lag in bed. Er was duisternis om me heen. Het uit mijn lichaam zijn was nog levendiger dan een gewone ervaring. Het was zo levendig dat ik elke kamer in het huis kon zien, ik kon het dak van het huis zien, ik kon om het huis heen zien, ik kon onder het huis zien.

Er was een Licht dat scheen. Ik keerde me naar het Licht. Het Licht leek op wat veel mensen beschreven hadden in hun bijna-dood ervaringen. Het was zo prachtig. Het is tastbaar, je kun het voelen. Het is verlokkend, je wilt er naar toe gaan zoals je naar de ideale armen van je moeder of vader zou willen gaan.

Toen ik naar het Licht toe begon te bewegen, wist ik intuïtief dat als ik naar het Licht zou gaan, ik dood was. Dus, toen ik naar het Licht toeging zei ik: “Wacht eventjes, wacht even een seconde hier. Ik wil hier over na denken; ik wil met je praten voordat ik ga.” Tot mijn verrassing stopte op dat moment de hele ervaring. Je kunt je leven-na-de-dood ervaring beheersen. Je zit niet in een rit van de achtbaan.

Dus werd mijn vraag toegestaan en ik had een paar conversaties met het Licht. Het Licht bleef veranderen in verschillende figuren, zoals Jezus, Boeddha, Krishna, mandala’s, archetypische beelden en tekens. Ik vroeg het Licht: “Wat gebeurt er hier? Alsjeblieft Licht, maak jezelf duidelijk aan me. Ik wil echt de werkelijkheid van de situatie kennen.” Ik kan niet echt de exacte woorden zeggen omdat het een soort telepathie was.

Het Lichtgaf me antwoord. De informatie die ik binnenkreeg was dat je in de ervaring van je leven na de dood, van het Licht de soort feedback krijgt wat zich vormt uit wat je gelooft/of wat je denkt. Als je een Boeddhist was of een Katholiek of Fundamentalist, dan krijg je een feedback of beelden van je eigen spul. Je krijgt de kans om er naar te kijken en het te onderzoeken, maar de meeste mensen doen dat niet. Zoals het Licht me onthulde, werd ik me bewust dat wat ik werkelijk zag de matrix was/is van ons hoger Zelf.

We hebben allemaal een hoger Zelf, of het overziel-deel van ons wezen. Het onthulde zichzelf aan me in zijn meest ware energievorm. De enige manier waarop ik het werkelijk kan beschrijven is dat het wezen van het hoger Zelf meer als een kanaal, of een geleidebuis is. Daar leek het niet op maar het is een directe verbinding, die ieder van ons heeft, met de Bron. Wij zijn direct verbonden met de Bron. Dus het Licht toonde me de matrix van het hoger Zelf. Ik hoorde niet bij een specifieke godsdienst. Dus dat is wat ik terug kreeg in mijn leven na de dood ervaring.

Toen ik het Licht vroeg om door te gaan met uitleggen, om me meer duidelijk te maken, begreep ik wat de matrix van het hoger Zelf is. We hebben een rooster rondom de planeet, waarmee al de hogere Zelven verbonden zijn. Dit is als een groot gezelschap, een volgend subtiel niveau van energie om ons heen, het spirit niveau, kun je zeggen. Toen, na enkele minuten, vroeg ik om meer duidelijkheid. Ik wilde echt weten waar het universum over gaat en ik was in die tijd klaar om te gaan. Ik zei: “Ik ben klaar, neem me maar mee.”

Toen ging het Licht over in het meest prachtige wat ik ooit gezien heb: een mandala van menselijke zielen op deze planeet. En ik kwam hier nu met mijn negatieve kijk op wat er aan het gebeuren was op de planeet. Dus vroeg ik het Licht om me meer duidelijk te maken, ik zag in deze magnifieke mandala hoe schitterend wij allemaal in onze essentie zijn, in onze kern. We zijn de meest prachtige schepselen.

De menselijke ziel, de matrix van de mens die we allemaal samen maken, is absoluut fantastisch, elegant, exotisch, alles! Ik kan niet genoeg vertellen over hoe dit op dat ogenblik mijn opinie veranderde over menselijke wezens. Ik zei: “Oh, God, ik wist niet hoe prachtig wij zijn.” Op welk niveau, hoog of laag, in welke vorm je ook bent, je bent het meest prachtige schepsel, dat ben je.

De onthullingen die uit het Licht kwamen schenen maar verder en verder te gaan en ik vroeg het Licht toen: “Betekent dit dat de Mensheid zal gered worden?” En toen, alsof het met trompetgeschal was met een uitstorting van spiralende lichten, sprak het Grote Licht en zei: “Herinner je dit en vergeet het nooit meer, jullie redden, verlossen en helen jezelf. Dat hebben jullie altijd gedaan. Dat zullen jullie altijd doen. Jullie werden geschapen met de macht om dat te doen, vanaf vóór het begin van de wereld.”

Op dat ogenblik realiseerde ik me nog meer. Ik realiseerde me dat WIJ AL GERED ZIJN, en we redden onszelf omdat we ontworpen zijn om onszelf te corrigeren net als de rest van Gods universum. Dit is waar de ‘tweede komst’ over gaat. Ik dankte het Licht van God met mijn hele hart. Het beste waar ik toen op kwam waren deze eenvoudige woorden van totale waardering: “Oh, lieve God, lief Universum, lief Groot Zelf, Ik Houd van Mijn Leven.”

Het Licht leek zelfs nog dieper in me te ademen. Het was alsof het Licht me compleet absorbeerde. Het Liefde Licht is, tot op deze dag, onbeschrijfelijk. Ik ging een ander rijk binnen, intenser dan het vorige en werd me bewust van meer, veel meer. Het was een enorme stroom van Licht, groot en vol, diep in het Hart van Leven. Ik vroeg wat het was.

Het Licht antwoordde: “Dit is de RIVIER VAN LEVEN. Drink van dit manna-water tot je hart tevreden is.” Dat deed ik dus. Ik nam een grote teug en toen nog een. Van het Leven Zelf te drinken! Ik was verrukt.

Toen zei het Licht: “Je hebt een wens.” Het Licht wist alles van me, alle van mijn verleden, heden en toekomst. “Ja!” fluisterde ik. Ik vroeg om de rest van het Universum te mogen zien, voorbij ons zonnestelsel, voorbij alle menselijke illusie.

Het Licht vertelde me toen dat ik met de Stroom mee kon gaan. Dat deed ik en ik werd Door het Licht naar het Eind van de Tunnel gedragen. Ik voelde en hoorde een serie heel zachte boems. Wat een vaart!

Plotseling scheen ik als een raket weg geschoten te worden van de planeet met deze Levensstroom. Ik zag de aarde wegvliegen. Het zonnestelsel, in al zijn pracht suisde voorbij en verdween. Sneller dan de lichtsnelheid vloog ik door het centrum van de melkweg, absorbeerde meer kennis terwijl ik ging. Ik leerde dat deze melkweg en alles van het Universum, barst van veel verschillende variëteiten van LEVEN. Ik zag vele werelden. Het goede nieuws is dat we niet alleen zijn in dit Universum!

Toen ik in deze stroom van bewustzijn suisde door het centrum van de melkweg, breidde de stroom zich uit in fantastische fractalgolven van energie. De super clusters van melkwegen en galaxies met al hun oude wijsheid vlogen voorbij. Eerst dacht ik dat ik ergens heen ging, dat ik feitelijk reisde. Maar toen realiseerde ik me dat toen de stroom zich uitbreidde, ook mijn eigen bewustzijn zich uitbreidde om alles van het Universum op te nemen! De hele schepping ging langs me. Het was een onvoorstelbaar wonder! Ik was echt een Wonder Kind; een baby in Wonderland!

Op dat moment vond ik mijzelf in diepe stilte, voorbij alle stilte. Ik kon VOOR ALTIJD zien of waarnemen, verder dan de Oneindigheid. Ik zat in de Leegte.

Ik zat in de vóór-schepping, vóór de Big Bang. Ik had het begin van tijd/het Eerste Woord/de Eerste Vibratie overgestoken. Ik zat in het Oog van de Schepping. Ik voelde me alsof ik het Gezicht van God aanraakte. Dit was niet een godsdienstig gevoel. Ik was gewoon een met het Absolute Leven en Bewustzijn.

Toen ik zei dat ik voor altijd kon zien of waarnemen bedoel ik dat ik de hele schepping kon beleven die zichzelf genereert. Dit was zonder begin en zonder einde. Dat is een denken-verbredende gedachte, nietwaar?

Wetenschappers nemen de Big Bang waar als een enkel gebeuren dat het Universum schiep. Ik zag in mijn leven na de dood ervaring dat de Big Bang alleen maar een van de oneindige aantallen Big Bangs is die eindeloos en tegelijkertijd Universa creëren. De enige beelden die zelfs maar dichtbij menselijke termen kunnen komen, zouden die zijn die door super computers worden geschapen die fractal geometrie vergelijkingen gebruiken.

De Ouden kenden dit. Ze zeiden dat God periodiek nieuwe Universa had geschapen door uit te ademen en andere Universa her-schiep door in de ademen. Deze perioden werden Yuga’s genoemd. De moderne wetenschap noemde dit de Big Bang. Ik zat in een absoluut, zuiver bewustzijn. Ik kon alle Big Bangs of Yuga’s zien of waarnemen die zichzelf scheppen en her-scheppen. Onmiddellijk trad ik ze allemaal tegelijkertijd binnen. Ik zag dat ieder stukje van de schepping de macht heeft om te scheppen. Het is erg moeilijk om dit te uit te leggen. Ik ben er nog steeds sprakeloos van.

Het duurde jaren nadat ik teruggekeerd was uit mijn bijna-dood ervaring, om enigszins woorden op één lijn te stellen met die Leegte ervaring. Ik kan jullie dit nu vertellen: de Leegte is minder dan niets, maar toch meer dan alles dat is! De Leegte is absoluut zero/nul; chaos die alle mogelijkheden vormt. Het is Absoluut Bewustzijn; veel meer dan zelfs de Universele Intelligentie.

De Leegte is het vacuüm of niets tussen alle stoffelijke manifestaties in. De RUIMTE tussen atomen en hun bestanddelen. De moderne wetenschap is begonnen om deze ruimte tussen alles in te bestuderen. Zij noemen dat het Zeropunt. Als ze proberen om dit te bemeten, gaan hun instrumenten buiten hun schaal, of de oneindigheid in, zogezegd. Ze hebben tot nu toe geen enkele manier,of geen middel om de oneindigheid accuraat te meten. Er zit meer van de 0 (nul) ruimte in je eigen lichaam en in het Universum dan wat ook!

Wat mystici de Leegte noemen is geen leegte. Het zit zo vol met energie, een ander soort energie die alles geschapen heeft dat wij zijn. Alles sinds de Big Bang is trilling, vanaf het Eerste Woord, wat de eerste vibratie is. Het bijbelse “Ik Ben” heeft eigenlijk een vraagteken erachter. “Ik Ben-Wat ben ik?” Dus is schepping God die Gods Zelf onderzoekt via elk soort onvoorstelbare wijze, in een voordurend, eindeloos onderzoek door ieder van ons. Ik begon tijdens mijn bijna-dood ervaring te zien dat alles dat is, het Zelf is, letterlijk, jouw Zelf, mijn Zelf. Alles is het Grote Zelf. Daarom weet God zelfs wanneer er een blad valt. Dat is mogelijk omdat waar je bent het centrum van het universum is. Waar een atoom is, daar is het centrum van het universum. Daar is God in, en God is in de Leegte. Terwijl ik de Leegte onderzocht in mijn leven na de dood ervaring en ook alle Yuga’s of scheppingen, was ik volledig buiten tijd en ruimte zoals wij die kennen. In deze verbrede staat ontdekte ik dat schepping gaat over Absoluut Zuiver Bewustzijn, of God die in de Ervaring van Leven komt zoals wij dat kennen. De Leegte zelf is verstoken van ervaring. Het is vóór-leven, pré-leven, vóór de eerste vibratie. De Godheid gaat over meer dan Leven en Dood. Daarom is er meer dan Leven en Dood te ervaren in het Universum!

Toen ik me dit realiseerde was ik klaar met de Leegte, en wilde ik terugkeren naar deze schepping of Yuga. Dat scheen gewoon het meest natuurlijk te zijn om te doen. Toen ik plotseling terugkeerde door het tweede Licht, of de Big Bang, hoorde ik diverse fluwelen boems. Ik reed op de stroom van bewustzijn terug door de hele schepping, en wat een rit was dat! De super clusters van galaxies kwamen door me heen met nog meer inzichten. Ik kwam door het centrum van onze melkweg, en dat is een zwart gat. Zwarte gaten zijn de grootste processors of recyclers of hercirculeerders van het Universum.

Weet je hoe het is aan de andere kant van een Zwart Gat? Wij zijn dat; onze melkweg, die ge-hercirculeerd is geworden uit een ander Universum. In zijn totale energiesamenstelling lijkt de melkweg als een fantastische stad met lichten. Alle energie aan deze kant van de Big Bang is licht. Iedere subatoom, atoom, ster, planeet, zelfs bewustzijn zelf is gemaakt van licht en heeft een frequentie en/of een partikel. Licht is levend spul. Alles is gemaakt van licht, zelfs stenen. Dus is alles levend. Alles is gemaakt van het Licht van God; alles is erg intelligent.

Toen ik alsmaar door met de stroom mee werd gevoerd, kon ik uiteindelijk een enorm Licht zien komen. Ik wist dat dit het Eerste Licht was, de Matrix van het Hoger Zelf van ons zonnestelsel. Toen verscheen het hele zonnestelsel in het Licht, vergezeld van een van die fluwelen boemsen.

Ik kon alle energie zien die dit zonnestelsel genereert, en het is een ongelooflijke lichtshow! Ik kon de Muziek van de Sferen horen. Ons zonnestelsel, zoals alle hemelse lichamen, genereert een unieke matrix van licht, geluid en trillingsenergieën. Ontwikkelde beschavingen uit andere sterrenstelsels kunnen leven ontdekken zoals wij dat kennen in het universum, door de trillingsenergie, of de indruk van de energiematrix. Dat is kinderspel. Het aardse Wonderkind (menselijke wezens) maken nu een overvloed aan geluid, als kinderen die in de achtertuin spelen van het universum.

Het Licht legde me uit dat er geen dood is; we zijn onsterfelijke wezens. Wij zijn al altijd levend geweest! Ik realiseerde me dat wij deel zijn van een natuurlijk leef systeem dat zichzelf eindeloos recyclet. Mij werd nooit verteld dat ik terug moest komen. Ik wist alleen dat ik dat zou doen. Het was heel natuurlijk, door wat ik gezien had tijdens mijn leven na de dood ervaring.

Ik weet niet hoe lang ik bij het Licht was, in menselijke tijd. Maar er kwam een moment waarop ik me realiseerde dat al mijn vragen waren beantwoord en dat mijn terugkeer aanstaande was. Als ik zeg dat al mijn vragen beantwoord waren aan de andere kant, bedoelde ik alleen dat te zeggen. Al mijn vragen zijn beantwoord. Ieder mens heeft een ander leven en een andere set van vragen om uit te zoeken. Sommige van onze vragen zijn Universeel, maar ieder van ons onderzoekt dat wat we Leven noemen, op onze eigen unieke manier. Zo doet iedere andere vorm van leven, van bergen tot ieder blad aan elke boom.

En dat is erg belangrijk voor de rest van ons in dit Universum. Omdat het allemaal bijdraagt aan het Grote Plaatje, de volheid van Leven. Wij zijn letterlijk God die Gods Zelf onderzoekt in een oneindige Dans van Leven. Jouw uniekheid verfraait/maakt alle Leven waardevoller. Terwijl ik mijn terugkeer begon naar de levenscyclus kwam het nooit in me op, noch was me verteld dat ik terug zou keren naar hetzelfde lichaam. Het maakte gewoon niet uit. Ik had volledig vertrouwen in het Licht en het Levensproces. Terwijl de stroom samensmolt met het grote Licht, vroeg ik dat ik nooit de onthullingen en gevoelens zou vergeten van wat ik aan de andere kant had geleerd. Er was een “Ja”. Het voelde als een kus op mijn ziel.

Toen werd ik door het Licht weer terug gebracht in het rijk van vibraties. Het hele proces ging andersom, met nog meer informatie die ik kreeg. Ik kwam weer thuis, en mij werden lessen gegeven over mijn bijna-dood ervaring over de mechanieken van reïncarnatie. Ik kreeg antwoorden op al die kleine vragen die ik had: “Hoe werkt dit? En hoe werkt dat?” Ik wist dat ik zou reïncarneren.

De aarde is een grote processor van energie en individueel bewustzijn evolueert daaruit in ieder van ons. Ik dacht over mijzelf als een mens, voor het eerst, en ik was gelukkig om dat te zijn. Van wat ik gezien had, zou ik al gelukkig zijn geweest om een atoom te zijn in dit universum. Een atoom. Dus om een menselijk deel van God te zijn… dat is de meest fantastische zegening. Het is een zegening voorbij onze wildste bedenksels van hoe zegening kan zijn. Voor elk van ons, een menselijk deel van deze ervaring te zijn, dat is ontzagwekkend en fantastisch. Ieder van ons, het maakt niet uit waar we zitten, emotioneel gestoord of niet, is een zegening voor de planeet, daar waar we zijn.

Ik ging door het reïncarnatieproces en verwachtte om ergens een baby te worden. Maar ik kreeg een les over hoe individuele identiteit en bewustzijn zich ontwikkelen. Ik was zo verrast toen ik mijn ogen opende. Ik weet niet waarom, want ik begreep wel, maar het was toch nog echt een verrassing om in dit lichaam terug te zijn, terug in mijn kamer bij iemand die naar me keek en bitter schreide. Het was mijn terminale verpleegster. Ze had het, nadat ze me dood had aangetroffen, na anderhalf uur opgegeven. Mijn lichaam was stijf en onbeweeglijk geworden. Ze ging naar de andere kamer. En toen werd ik wakker en zag het licht buiten de kamer. Ik probeerde op te staan en er naar toe te gaan, maar ik viel uit bed. Ze hoorde een luide “plof”, rende naar binnen en vond mij op de vloer.

Toen ik herstelde was ik erg verbaasd en toch erg met ontzag vervuld over wat er met me gebeurde in mijn bijna-dood ervaring. Eerst was de herinnering aan de trip er niet die ik nu wel heb. Ik bleef in en uit deze wereld gaan en bleef vragen: “Leef ik nou?” Deze wereld leek meer op een droom dan die andere. Maar binnen drie dagen voelde ik me weer normaal, helderder, maar toch anders dan ik me ooit in mijn leven had gevoeld. De herinnering van mijn bijna-dood ervaring kwam later pas terug. Ik kon niks verkeerds zien in een menselijk wezen wat ik ooit wel zag. Voor die belevenis was ik echt veroordelend. Ik dacht dat veel mensen, behalve ik, werkelijk emotioneel gestoord waren. Maar daar werd ik helder over.

Ongeveer drie maanden later zei een vriend dat ik me moest laten testen, dus ging ik er naar toe en onderging scans enzovoort. Ik voelde me echt goed, dus was ik bang dat ik slecht nieuws zou krijgen. Ik herinner me de dokter in de kliniek die er naar keek en na de scans zei: “Nou, er zit niks nu, hoor.” Ik zei: “Werkelijk dat moet een wonder zijn.” Hij zei: “Nee, deze dingen gebeuren: die worden spontane remissies (genezingen) genoemd.” Hij was helemaal niet onder de indruk. Maar er was wel een wonder, en ik was zeer onder de indruk, zelfs als niemand anders dat was.

Tijdens mijn bijna-dood ervaring had ik een afdaling naar wat je de Hel kunt noemen, en dat was erg verrassend. Ik zag geen Satan of kwaad. Mijn afdaling in de Hel was de afdaling in iedere mens zijn ‘naar persoonlijke wens vervaardigde’ menselijke ellende, onwetendheid en duisternis door niet-weten. Dat scheen een ellendige eeuwigheid. Maar ieder van de miljoenen zielen om me heen had een kleine ster licht altijd tot haar beschikking. Maar geen een leek er aandacht voor te hebben. Ze waren zo in beslag genomen door hun eigen droefheid, trauma en ellende. Maar na wat een eeuwigheid leek, begon ik naar dat Licht te roepen, als een kind dat naar zijn ouders om hulp roept.

Toen opende het Licht zich en vormde een tunnel die recht op me af kwam en me afzonderde van al die angst en pijn. Dat is de Hel werkelijk. Dus wat we doen is elkaar de hand vast houden, om samen te zijn. De poorten van de Hel zijn nu open. We gaan ons verbinden, onze handen aaneensluiten, en samen uit de Hel stappen. Het Licht kwam naar me toe en veranderde in een enorme grote gouden engel. Ik zei: “Ben jij de engel van de dood?” Hij drukte naar me uit dat hij mijn overziel was, de matrix van mijn hoger Zelf, een super antiek deel van onszelf. Toen werd ik naar het Licht meegenomen.

Spoedig zal onze wetenschap spirit/geest bepalen. Zal dat niet prachtig zijn? We hebben nu al instrumenten die gevoelig zijn voor subtiele energie of voor spirit energie. Natuurkundigen gebruiken die atomische botsers om atomen kapot te slaan om te zien waarvan ze gemaakt zijn. Ze zijn al gekomen tot aan quarks en wat meer. Nou, op een dag gaan ze nog dieper naar het kleinste dat alles samenhoudt en dan ze zullen ze dat… God moeten noemen… We beginnen nog maar net te begrijpen dat wij ook aan het scheppen zijn terwijl we door gaan. Terwijl ik voor immer zag, kwam ik aan een rijk in mijn bijna-dood ervaring waarin een punt zit waar we voorbij alle kennis gaan en beginnen om de volgende fractal te creëren, het volgende niveau. Wij hebben die macht om te scheppen als we onderzoeken. En dat is God die zich door ons heen verbreedt/uitbreidt.

Sedert ik terug ben heb ik het Licht spontaan ervaren, en ik leerde hoe ik in die ruimte kon komen op bijna elk moment in mijn meditatie. Ieder van jullie kan dat doen. Je hoeft er niet voor te sterven of er een bijna-dood ervaring door te krijgen. Het zit in je uitrusting; jullie hebben de ‘bedrading’ er al voor. Het lichaam is het meest prachtige Lichtwezen dat er is. Het lichaam is een universum van ongelooflijk Licht. Spirit zit ons niet te duwen om het lichaam op te lossen. Dat gebeurt niet. Stop met proberen God te worden; God wordt jij. Hier.

Ik vroeg God: “Wat is de beste godsdienst op de planeet? Welke is juist?”En de Godheid zei met veel liefde: “Het maakt me niet uit.” Dat was een ongelooflijke genade. Toen de Godheid zei: “Het maakt me niet uit”, begreep ik onmiddellijk dat het aan ons is om ons erom te bekommeren. Het is belangrijk omdat wij de zorgvolle wezens zijn. He doet er wel voor ons toe en daarom is het belangrijk. Wat er is, is een energie vergelijking in spiritualiteit. Hoogste Godheid maakt het niet uit of je protestant, boeddhist of wat ook bent. Het is allemaal een stralend facet van het geheel. Ik wilde dat alle godsdiensten zich dit zouden realiseren en elkaar zouden toelaten. Het is niet het eind van iedere godsdienst maar we praten wel over dezelfde God. Leven en laten leven. Ieder heeft een andere uitkijk. En dit alles voegt zich samen tot het grote plaatje; het is allemaal belangrijk.

Ik ging naar de andere kant in mijn bijna-dood ervaring met veel angsten over giftig afval, nucleaire raketten, bevolkingstoename, het regenwoud. Ik kwam terug en hield van elk probleem. Ik houd van nucleair afval. Ik houd van een paddestoelwolk; dit is de heiligste mandala die we tot op deze datum hebben gemanifesteerd, als een archetype. Dit bracht ons, meer dan een godsdienst of filosofie doet op aarde, opeens samen, naar een nieuw niveau van besef of bewustzijn. Wetend dat we misschien de planeet 50 keer kunnen opblazen of 500 keren, we zullen ons uiteindelijk realiseren dat we hier misschien allemaal samen zijn.

Een tijdje moesten ze meer bommen laten afgaan om ons tot een besef te brengen. Toen begonnen we te zeggen: “Dit hebben we niet meer nodig.” Nu zitten we feitelijk in een veiliger wereld dan waar we ooit in zaten en het wordt nog veiliger. En zo kwam ik terug uit mijn bijna-dood ervaring terwijl ik van giftig afval houdt, omdat het ons samen bracht. Deze dingen zijn zo groot. Zoals Peter Russell misschien zou zeggen, deze problemen hebben nu “ de grootte van de ziel”. Hebben we antwoorden in de grootte van de ziel? “JA!” Het ruimen van het regenwoud zal langzamer gaan en in vijftig jaar zullen er meer bomen op de planeet zijn dan er in lange tijd waren. Als je voor ecologie bent, dan doe dat; jullie zijn het deel van het stelsel dat gaat beseffen. Ga er voor met al je macht, maar wees niet depressief. Het is deel van een grotere zaak.

Aarde zit in het proces om zichzelf te beschaven. Zij zal nooit meer zo’n woeste plek worden als ze eens was. Er zullen veel grote wilde plekken zijn, reservaten waar de natuur gedijt. Tuinieren en behoud zal de zaak zijn in de toekomst. Bevolkingstoename zit zeer dichtbij de optimale rangschikking van energie om een verschuiving in bewustzijn te veroorzaken. Die verschuiving in bewustzijn zal politiek, geld en energie veranderen.

Na mijn sterven, en het gaan door mijn bijna-dood ervaring en de terugkeer, eerbiedig ik leven en dood. In onze DNA experimenten kunnen we een poort geopend hebben naar een groot geheim. Spoedig zullen we in staat zijn om zo lang als we willen in dit lichaam te leven.

Na 150 jaren of zo geleefd te hebben, zal er een intuïtief verstand van de ziel zijn waardoor je wilt veranderen van kanaal. Het leven in een lichaam is niet zo creatief als reïncarnatie, als het overbrengen van energie naar die fantastische vortex van energie waar we in zitten. We zullen feitelijk de wijsheid van leven en dood gaan zien en er van gaan genieten. Zoals het nu is, hebben we al altijd geleefd.

Dit lichaam, waar je in zit, heeft altijd al geleefd. Het komt uit een oneindige stroom van leven, gaat terug naar de Big Bang en verder door.

Dit lichaam geeft leven aan het volgende leven, in dichtheid en in subtiele energie.

Dit lichaam heeft altijd al geleefd."